ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ – Μικρές δόσεις θανάτου στον αθλητισμό
Άδικα, παράλογα, εγκληματικά, σε βάρος του αθλητισμού, είναι μερικοί από τους πιο ήπιους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιηθήκαν για τη νέα δέσμη μέτρων, από την Κυβέρνηση, για την αντιμετώπιση του δεύτερου κύματος της πανδημίας του κορωνοϊού. Ο κορωνοϊός σκοτώνει, ναι. Πρέπει να προφυλαχθούμε, να προστατέψουμε τις ευπαθείς ομάδες, τους εαυτούς μας, τους γύρω μας, και πάλι ναι. Όχι όμως να γίνουν όλα θυσία στην προσπάθεια μας να βγούμε από την φονική επιδημία του 21ου αιώνα «ακρωτηριασμένοι» και ενδεχομένως μη αναστρέψιμες καταστάσεις, μέσα από βεβιασμένες, επικίνδυνες και αυτοκαταστροφικές αποφάσεις .
Δυστυχώς για όλους μας ο κορωνοϊός είναι εδώ και τα εμβόλια μπορεί να φαντάζουν ως το όπλο για την αντιμετώπιση και πιθανότατα τη νίκη της ανθρωπότητας κατά της πανδημίας, ωστόσο έχουμε ακόμα μπροστά μας δρόμο να περπατήσουμε. Το οικοδόμημα του κυπριακού αθλητισμού στην ολότητα του (πλην του ποδοσφαίρου και ειδικότερα του πρωταθλήματος της Α’ κατηγορίας) κινδυνεύει να καταρρεύσει με ανυπολόγιστες για όλους συνέπειες. Δεν μπορεί, δεν γίνεται και δεν επιτρέπεται στην προσπάθεια μας να βγούμε νικητές από την μάχη με τον αόρατο εχθρό, να ισοπεδώνουμε και να θυσιάζουμε τα πάντα σ’ αυτόν τον αγώνα. Ο κορωνοϊός αργά ή γρήγορα θα νικηθεί, ήδη το εμβόλιο που ανακοινώθηκε από τρεις εταιρείες, αποτελεί το πρώτο αποτελεσματικό και ουσιαστικό κτύπημα κατά της πανδημίας.
Ο αθλητής της κολύμβησης – που αποτελεί και το σημείο αναφοράς μας- είναι όπως το ψάρι έξω από το νερό! Κυριολεκτικά. Απλά φανταστείτε το! Το αστείο, για να μην πούμε γελοίο μέτρο για τρεις ενήλικες αθλητές συν του προπονητή ή το ένα συν ένα για τους κάτω των 18 ετών (άκουσον, άκουσον) ανά κολυμβητική δεξαμενή, μοιάζει με μικρές δόσεις θανάτου και όχι (όπως κάποιοι φωστήρες το φαντάστηκαν) με σανίδα σωτηρίας! Ο κολυμβητής, όπως και όλοι οι αθλητές δεν μπορούν να υπολειτουργούν και να ημι-προπονούνται. Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και εν προκειμένω αχρείαστα γιατί μετά το πράγμα ξεχειλώνει και ξεφεύγει (αν και θα μπορούσαμε να γράφουμε για μέρες), τα πράγματα είναι απλά. Κύριοι, ξυπνάτε και αν δεν μπορείτε να χειριστείτε μόνοι σας το μείζων και τόσο σοβαρό θέμα που αποτελεί, χωρίς ίχνος υπερβολής, ζήτημα ζωής και θανάτου ζητάτε βοήθεια ή αν σας προσβάλλει ο όρος βοήθεια, συνεργαστείτε με τους έχοντες γνώσιν του αντικειμένου.
Για να σώσουμε πραγματικά ότι και όσα σώζονται από τον αθλητισμό. Πριν να είναι πολύ αργά, ειλικρινά ο αθλητισμός σας ικετεύει, κάντε κάτι τώρα, σήμερα. Αύριο ίσως να είναι (πολύ) αργά.
