ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟΥ – Το όνειρο πήρε σάρκα και οστά

Η  δηµιουργία ενός κολυµβητηρίου στην Ελεύθερη Αµµόχωστο αποτελούσε ανέκαθεν όνειρο και στόχο των ανθρώπων της περιοχής και ειδικότερα του Παραλιµνίου και του Ναυτικού Οµίλου Κωνσταντίας. Παρά τις υποσχέσεις και τις αποφάσεις – µόνο στα χαρτιά – για δηµιουργία ολυµπιακού κολυµβητηρίου στη Δερύνεια (κοντά στο Νοσοκοµείο Αµµοχώστου), παραµένουν ακόµα αποφάσεις. Έτσι οι άνθρωποι του Ναυτικού Οµίλου Κωνσταντίας, µε την απλόχερη βοήθεια του Δήµου Παραλιµνίου που ανέλαβε εξ ολοκλήρου, χωρίς καµία κρατική βοήθεια, το κονδύλι της ανέγερσης του κολυµβητηρίου έδωσαν πνοή στο όνειρο των ανθρώπων της περιοχής. Ο Ναυτικός Όµιλος Κωνσταντίας απέκτησε το δικό του κολυµβητήριο, δίπλα από το γήπεδο ποδοσφαίρου της Ένωσης Νέων Παραλιµνίου!

Μιλώντας µε τον πρόεδρο του Ναυτικού Οµίλου Κωνσταντίας, Λοίζο Λοίζου µας είπε για το όλο έργο: «Η απόφαση πάρθηκε πριν από τέσσερα περίπου χρόνια, πριν δύο χρόνια βγήκαµε σε προσφορές και τον Δεκέµβριο του 2019 έγινε προσωρινή παραλαβή του κολυµβητηρίου. Εκκρεµεί ακόµη η µίσθωση προς τον Ναυτικό Όµιλο Κωνσταντίας και οι τελικές άδειες του κολυµβητηρίου». Με την ανέγερση του κολυµβητηρίου, όπως µας είπε ο κ. Λοίζου, «λύθηκε ένα µεγάλο πρόβληµα µε τις συνεχείς µετακινήσεις των αθλητών του οµίλου για προπονήσεις, πότε στη Λάρνακα και πότε στις βάσεις των Άγγλων στον Άη Νικόλα». Συνεχίζοντας ο πρόεδρος της Κωνσταντίας, µας είπε ακόµα: «Από τις πρώτες προπονήσεις που έγιναν φάνηκε η βελτίωση στις επιδόσεις των αθλητών».

Πέρα όµως από την κολύµβηση και την τεράστια σηµασία που έχει για τις προπονήσεις των αθλητών, όπως µας είπε ο Λοίζος Λοίζου υπάρχουν  οι προοπτικές για χρήση του κολυµβητηρίου από αθλητές τριάθλου, «έγιναν ήδη κάποιες συζητήσεις µε Ελβετό προπονητή, για µαθήµατα ναυαγοσωστικής, καθώς επίσης και καταδύσεων». Μάλιστα κατέληξε ο πρόεδρος του Ν.Ο. Κωνσταντίας, «υπάρχει σαν σκέψη και δηµιουργία οµάδας υδατοσφαίρισης», ενώ ο βασικός στόχος και προσπάθεια της ανέγερσης του κολυµβητηρίου είναι «η αυτοδυναµία του Οµίλου και να είναι οικονοµικά ανεξάρτητος».

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΥΘΡΕΩΤΗΣ: «Το νταµπλ ήρθε ΧΩΡΙΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ και παρεκκλίσεις»

ΤΟ να προχωρήσει κάποιος στη σύσταση οποιουδήποτε αθλητικού τµήµατος, σε µια οµάδα όπως ο ΑΠΟΕΛ, εκτός από ικανότητες και εµπειρίες, πρέπει να γνωρίζει άριστα και το τι εστί ΑΠΟΕΛ, το DNA του και η ιστορία του, σε ότι έχει να κάνει µε το ευρύτερο φάσµα του αθλητισµού. Πόσο µάλλον, λοιπόν, να σου γίνετε πρόταση να αναλάβεις ως προπονητής µιας νεοσύστατης οµάδας (και τµήµα) του ΑΠΟΕΛ όπως αυτή της υδατοσφαίρισης.
Για τον Ανδρέα Κυθρεώτη, ο χώρος της υδατοσφαίρισης δεν ήταν άγνωστος. Κάθε άλλο, γνωρίζει πολύ καλά τα κατατόπια, όπως θα διαπιστώσετε και από τον πρότερο του βίο στο χώρο. Έτσι, όταν έγινε η κουβέντα µε τον Γιώργο Ζαννέτο, τον άνθρωπο που είχε την ιδέα για σύσταση τµηµάτων κολύµβησης και υδατοσφαίρισης στον ΑΠΟΕΛ, είχε τα εφόδια, τις γνώσεις και τις εµπειρίες που απαιτούνταν για να «βουτήξει» και να τα καταφέρει να κολυµπήσει. Ο ίδιος µας εξήγησε το όλο σκεπτικό και που βασίστηκε η όλη ιδέα και η προσπάθεια: «Το πλάνο µας ήταν σε βάθος µιας πενταετίας να είµαστε σε θέση να κατακτήσουµε το πρωτάθληµα και παράλληλα να δουλέψουµε εντατικά τις ακαδηµίες για να δηµιουργήσουµε τους µελλοντικούς πρωταθλητές της οµάδας µας».
Η προσπάθεια µόνο εύκολη δεν ήταν όπως µας είπε ο τεχνικός των γαλαζοκίτρινων: «Το να δηµιουργήσεις µιαν οµάδα υδατοσφαίρισης από το µηδέν, ειδικά σε ένα άθληµα που δεν γνωρίζει κανένα παιδί, ποδόσφαιρο, µπάσκετ όλοι παίζουνε µικροί, πόλο κανένας, είναι µια διαδικασία που χρειαζόταν πολλή δουλειά και χρόνο. Τον αρχικό κορµό της ανδρικής οµάδας αποτελούσαν, κυρίως, αθλητές υδατοσφαίρισης µε πέντε ως οκτώ χρόνια αγωνιστικής απραξίας οι οποίοι ωστόσο αγκάλιασαν την προσπάθεια και βοήθησαν την οµάδα να είναι ανταγωνιστική τις πρώτες δύσκολες αγωνιστικές χρονιές». Δεν ήταν όµως µόνο αυτό, αφού, «πέραν των πιο πάνω δυσκολιών προσθέστε και το γεγονός ότι την τελευταία πενταετία το άθληµα έχει ανέβει και σε επίπεδο και ενδιαφέρον. Αυτό φαίνεται και από το ότι οι πλείστες οµάδες πρόσθεσαν στο ρόστερ τους ξένους υδατοσφαιριστές οι οποίοι ανεβάζουν επίπεδο και την οµάδα αλλά και το επίπεδο του πρωταθλήµατος».

Κάπως έτσι άρχισαν όλα, σε ότι έχει να κάνει µε τη σύσταση της οµάδας πόλο του ΑΠΟΕΛ και πέντε χρόνια αργότερα, όπως ήταν ο αρχικός στόχος ο ΑΠΟΕΛ κατέκτησε τον πρώτο τίτλο πρωταθλήµατος και µαζί το πρώτο νταµπλ της ιστορίας του. Ο Ανδρέας Κυθρεώτης µας λέει για την επιτυχία της οµάδας του: «Προηγήθηκε µια σεζόν που φτάσαµε στη 2η θέση, λίγο κοντά στον τίτλο, ενώ καταφέραµε και κατακτήσαµε το κύπελλο. Έτσι λοιπόν, µπαίνοντας στη νέα σεζόν είχαµε θέσει ως στόχο τον τίτλο ή καλύτερα το νταµπλ. Είχαµε δύο βασικούς ανταγωνιστές σ’ αυτόν τον στόχο µας, την Πάφο και τη Μέσα Γειτονιά, ωστόσο κάναµε εξαιρετική σεζόν, µε καθαρές νίκες σε όλους τους αγώνες και έτσι φτάσαµε στο νταµπλ».
Όπως ισχύει σε όλες τις άλλες περιπτώσεις και στο ευρύτερο φάσµα της ζωής, ο δρόµος και η προσπάθεια δεν ήταν σπαρµένοι µε ροδοπέταλα. «Πάρα το γεγονός ότι υπήρξαν και ατυχή ή ανεπιτυχή αποτελέσµατα µέσα σ’ αυτήν την πενταετία τα οποία µας στέρησαν την δυνατότητα να κατακτήσουµε νωρίτερα το πρωτάθληµα ή ακόµη και το κύπελλο, αυτό µας πείσµωσε. Με αποφασιστικότητα και πίστη στο αρχικό µας πλάνο, χωρίς εκπτώσεις και παρεκκλίσεις, φτάσαµε στην κατάκτηση του νταµπλ». Ο Ανδρέας Κυθρεώτης αναγνωρίζει και γνωρίζει πολύ καλά, αυτό που είχαµε αναφέρει και στην εισαγωγή: «Σίγουρα, όταν είσαι ο ΑΠΟΕΛ, όνειρο και µοναδικός στόχος πρέπει να είναι η κορυφή», ξεκαθάρισε ωστόσο πως, «πρώτα όµως χρειάζεται καταρτισµός σωστού πλάνου που θα φέρει αυτό το αποτέλεσµα αλλιώς εύκολα µπορεί να έχεις τα αντίθετα αποτελέσµατα. Ειδικά όταν η οµάδα κουβαλά ένα τόσο βαρύ όνοµα στον οµαδικό αθλητισµό της Κύπρου».


Με την κατάκτηση του πρωταθλήµατος, οι στόχοι, οι φιλοδοξίες και οι επιδιώξεις δεν τέλειωσαν, ούτε σταµατούν στον ΑΠΟΕΛ: «Μέρος της εξέλιξης του τµήµατος της ανάδειξης και κυνήγι καινούργιων προκλήσεων ήταν και η συµµετοχή µας στη φάση των οµίλων του Euro cup. Αν και µε µεγάλο οικονοµικό κόστος για το τµήµα, θεωρήσαµε υποχρέωση και καθήκον µας να βρεθούν οι τρόποι και οι πόροι, οι αθλητές που κατέκτησαν το πρώτο πρωτάθληµα στην ιστορία µας να ήταν και οι πρώτοι που θα αγωνίζονταν σε ευρωπαϊκή διοργάνωση διασυλλογικού επιπέδου». Ξεκαθάρισε βέβαια πως, «δεν το κάναµε για το άποτελεσµα µιας και ξέραµε ότι θα ερχόµασταν αντιµέτωποι µε οµάδες µεγαθήρια, επαγγελµατικές µε τεράστια ιστορία στον χώρο του πόλο. Μέσα από τη συµµετοχή αυτή, η οµάδα είχε να κερδίσει πολλά ερχόµενη σε αγωνιστική επαφή µε οµάδες αυτού του βεληνεκούς, αλλά και µέσα από τις εµπειρίες, την ανάπτυξη σχέσεων, τα οφέλη που µπορεί να σου προσφέρει η συµµετοχή σε µια τέτοια διοργάνωση είναι πολλαπλά και πολυεπίπεδα. Την ίδια στιγµή βάλαµε την Κύπρο στον ευρωπαϊκό χάρτη της υδατοσφαίρισης, κάτι επίσης πολύ σηµαντικό».
Για τον Ανδρέα Κυθρεώτη και τον ΑΠΟΕΛ οι στόχοι, η εξέλιξη και η πρόοδος δεν σταµατούν µόνο στην ανδρική οµάδα ή στην κατάκτηση τίτλων και επιτυχιών: «Επόµενος µας στόχος µας, είναι οι οµάδες υποδοµών να είναι σε θέση να διεκδικήσουν πρωταθλήµατα σε όλες τις κατηγορίες. Είµαστε χαρούµενοι για το γεγονός ότι µε την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου του νέου πρωταθλήµατος το όνοµα του ΑΠΟΕΛ φιγουράρει στην πρώτη θέση και στις πέντε αγωνιστικές κατηγορίες που διοργανώνει η Οµοσπονδία. Ευχή µου να µείνουµε εκεί µέχρι τέλους».
Ο κόουτς των νταµπλούχων σ’ αυτήν του την προσπάθεια δεν είναι µόνος: «Μαζί µε τους Σόλων Νικολάου και Νίκο Μπαγλατζή εφαρµόζουµε από τις εκµαθησεις µέχρι σε όλες τις αγωνιστικές κατηγορίες προγράµµατα ανάπτυξης και εξέλιξης αθλητών που εφαρµόζονται σε προηγµένες ευρωπαϊκές χώρες για το άθληµα µας όπως η Ελλάδα, η Σερβία, η Ιταλία και η Ουγγαρία. Γνώσεις οι οποίες αποκτήθηκαν από προσωπικές εµπειρίες, από διεθνείς διοργανώσεις που διοργανώνουµε στην Κύπρο (Nicosia international waterpolo cups), από κοινές προετοιµασίες µε ξένες οµάδες στο εξωτερικό αλλά και από διεθνείς διοργανώσεις που λάβαµε µέρος στο εξωτερικό». Στο δια ταύτα και σε ότι έχει να κάνει µε τον ΑΠΟΕΛ, οι στόχοι της οµάδας από εδώ και πέρα, «φυσικά, δεν είναι τίποτα άλλο από το να συνεχίσουµε να γράφουµε ιστορία και να κατακτούµε τίτλους, αφού αυτή είναι η κληρονοµιά του ΑΠΟΕΛ, αλλά και του κάθε συλλόγου που θέλει να προοδεύει και να αναπτύσσεται.

«Να προετοιµαστούµε για το επόµενο βήµα»

Η κουβέντα µας µε τον Ανδρέα Κυθρεώτη δεν θα µπορούσε να περιοριστεί στο στενό πλαίσιο µόνο της κατάκτησης του τίτλου από τον ΑΠΟΕΛ. Η υδατοσφαίριση στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια έχει κάνει αναµφίβολα σηµαντικά βήµατα προόδου και ανέλιξης. Πάνω σ’ αυτό ζητήσαµε τη γνώµη ενός ειδικού: «Σίγουρα ο ανταγωνισµός έχει ανέβει και σ’ αυτό συνέβαλε και η κάθοδος των ξένων παικτών στις οµάδες, η επένδυση που έκαναν οι οµάδες. Κάποια στιγµή θα πρέπει να γίνει σωστή διαχείριση, αφού τα οικονοµικά δεδοµένα είναι πολύ περιορισµένα, ενώ να µην ξεχνάµε πως η υδατοσφαίριση, όπως και πολλά άλλα αθλήµατα είναι ερασιτεχνικά στην Κύπρο. Τι σηµαίνει αυτό; Ότι κάποια στιγµή θα φτάσουµε στο µάξιµουµ αυτού που µπορούµε να κάνουµε και να πετύχουµε ως ερασιτέχνες, οπόταν θα χρειαστεί να προετοιµαστούµε για το επόµενο βήµα.
Και προσέξτε δεν λέω να προχωρήσουµε προς τον επαγγελµατισµό, αφού κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, αλλά να αναδείξουµε το κυπριακό πόλο, να ενισχύσουµε την εθνική οµάδα και να πάµε ένα βήµα πάρα πέρα. Οι οµάδες, σε αρχικό στάδιο, θα πρέπει να προσπαθήσουν να βρουν τους πόρους µέσα από χορηγίες. Αυτό µπορεί να γίνει από τη στιγµή που το άθληµα θα αποκτήσει προβολή θα γίνει ευρύτερα γνωστό, όπως για παράδειγµα γίνεται στο µπάσκετ, το βόλεϊ. Από εκεί και πέρα, θεωρώ πως το Κράτος θα πρέπει να στηρίξει και να βοηθήσει και την υδατοσφαίριση. Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται κάπως, σε όσους βρίσκονται µέσα στο άθληµα. Δυστυχώς όµως δεν µπορεί να γίνει διαφορετικά αν θέλουµε να κοιτάξουµε προς την επόµενη µέρα».
Το καταληκτικό σχόλιο του Ανδρέα Κυθρεώτη σε ότι έχει να κάνει µε την κυπριακή υδατοσφαίριση ήταν: «Ευχή µου το πόλο κάποια στιγµή να κερδίσει την προβολή που δικαιούται και του αναλογεί στην Κύπρο µε στόχο να ανέβει επίπεδο και να πλησιάσει σε ποιότητα χώρες πιο προηγµένες από την δική µας. Όνειρο µου είναι να δω την εθνική µας οµάδα να αγωνίζεται σε προ-ολυµπιακά τουρνουά µε στόχο την συµµετοχή της σε Ολυµπιακούς Αγώνες. Με πλάνο και µεθοδικότητα ο κάθε ένας µας µπορεί να συµβάλει στην περεταίρω ανάπτυξη του πόλο στην Κύπρο». Μπορεί όλα τα πιο πάνω να ακούγονται ροµαντικά ωραία, αλλά ας µην ξεχνάµε πως όλα τα αθλήµατα από κάπου ξεκίνησαν για να φτάσουν όπου έφτασε το καθένα από αυτά.

 

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟΣ
Water polo, αγάπη µου

Άρχισε να ασχολείται µε την υδατοσφαίριση από τα 11 του το 1997 στον Ν.Ο. Λευκωσίας προερχόµενος από το κολύµπι και ήταν ο νεαρότερος που ασχολήθηκε µε το άθληµα. Είχε µάλιστα την τύχη να είναι µέλος της οµάδα που µέχρι το 2014 είχε κατακτήσει 14 παγκύπρια πρωταθλήµατα και 11 κύπελλα στην ανδρική κατηγορία.
Με τις εµπειρίες που απέκτησε του δόθηκε η ευκαιρία να αγωνιστεί σε οµάδες ψηλότερου επιπέδου, στο ελληνικό πρωτάθληµα, ενώ ήταν φοιτητής στην Αθήνα από το 2006 µέχρι το 2010. Σηµαντικότερη του στιγµή στην Ελλάδα, όπως ο ίδιος µας είπε «θεωρώ την κατάκτηση του πρωταθλήµατος Β κατηγορίας µε την οµάδα του Αµαρουσίου». Το ενδιαφέρον του για την προπονητική άρχισε στην Ελλάδα όπου για δυο χρόνια διετέλεσε προπονητής στις ακαδηµίες του Αµαρουσίου. Η παρουσία του στην Ελλάδα και οι τεράστιες εµπειρίες που αποκόµισε τον «όπλισαν» µε ακόµη περισσότερες γνώσεις και δυνατότητες και πάνω σ’ αυτό σχολίασε: «Η Ελλάδα αποτελεί σε µόνιµη βάση την 4η, 5η δύναµη στον κόσµο αυτή τη στιγµή. Οι σχέσεις µας, οι επαφές και οι δεσµοί που µας ενώνουν µε την Ελλάδα είναι ό,τι καλύτερο για να πάρουµε πράγµατα από το ελληνικό πόλο. Τόσο στο αγωνιστικό, όσο και στην οργάνωση, που θα µας βοηθήσουν να βελτιωθούµε ακόµα περισσότερο».
Το 2014 προσεγγίστηκε από τον υπεύθυνο του κολυµβητικου τότε τµήµατος του ΑΠΟΕΛ και νεοσύστατου µέλους της Οµοσπονδίας, Γιώργο Ζαννέτο, ο οποίος είναι ο βασικός συντελεστής στην ιδέα ο ΑΠΟΕΛ να αποκτήσει τµήµατα του υγρού στίβου. «Συζητήσαµε αν υπήρχε έδαφος για να συνεργαστούµε και να προχωρήσουµε στη σύσταση τµήµατος υδατοσφαίρισης στον ΑΠΟΕΛ και µέσα από τις συζητήσεις διαπιστώσαµε ότι οι απόψεις µας ήταν απόλυτα ταυτόσηµες και έτσι έγινε η αρχή».

Ο χορός των γαλαζοκίτρινων τίτλων άνοιξε µε την κατάκτηση του κυπέλλου

Ο  χορός των τίτλων για τον ΑΠΟΕΛ, στην περσινή χρονιά, άρχισε µε την κατάκτηση του κυπέλλου, προϊδεάζοντας τους οπαδούς της οµάδας για το τι θα ακολουθούσε (και) στο πρωτάθληµα. Ο ΑΠΟΕΛ έκανε, λοιπόν, το back2back στο κύπελλο, προσθέτοντας το δεύτερο τρόπαιο στη βιτρίνα του. Οι γαλαζοκίτρινοι νίκησαν στον τελικό, στο ολυµπιακό κολυµβητήριο Λάρνακας, τον Ναυτικό Όµιλο Μέσα Γειτονιάς µε 16-8. Η οµάδα του Ανδρέα Κυθρεώτη µπήκε από την αρχή δυνατά και προηγήθηκε µε 2-0, ωστόσο ο Ναυτικός Όµιλος Μέσα Γειτονιάς αντέδρασε και ισοφάρισε 3-3. Ο ΑΠΟΕΛ, πήρε στη συνέχεια τον έλεγχο του αγώνα και έκλεισε το ηµίχρονο µε 9-4, έχοντας ως πρωταγωνιστές τους Νικολάου, Μηλά, Κλεοβούλου και Μπαγλαντζή. Στο δεύτερο ηµίχρονο οι γαλαζοκίτρινοι δεν απειλήθηκαν σε κανένα σηµείο του αγώνα, φθάνοντας µε άνεση στο τελικό 16-8 και τον αρχηγό της οµάδας, τον Κωνσταντίνο Βασιλείου να σηκώνει το τρόπαιο στον ουρανό της Λάρνακας, µπροστά σε εκατόν και πλέον ένθερµους οπαδούς της οµάδας.

ΑΠΟΕΛ (Κυθρεώτης Ανδρέας): Βασιλείου Α., Αλκιβιάδης, Σωτηρίου, Λοΐζου, Κιαγιάς, Μήλας (4), Μελής, Κλεοβούλου (2), Μπαγλαντζής (3), Νικολάου (5), Προδρόµου (2), Βασιλείου Κ., Θεοδώρου

Ν.Ο. ΜΕΣΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ (Αντωνίου Κώστας): Κονναρής Κ., Αναστάση, Παναγιώτου Ν. (1), Ιωάννου Γ., Μαρκαντώνης, Γεωργίου, Νετέλτσιεφ, Χαραλάµπους, Ιωάννου Ν., Σαλάχας (6), Trusico (1), Παναγιώτου Α., Κονναρής Μ.

ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟΙ ΑΝΔΡΩΝ

2000       Ν.Ο. Λευκωσίας

2001       Ν.Ο. Λευκωσίας

2002       Ν.Ο. Αµµοχώστου

2003       Ν.Ο. Λευκωσίας

2004       Ν.Ο. Λευκωσίας

2005       Ν.Ο. Αµµοχώστου

2006       Ν.Ο. Λευκωσίας

2007       Ν.Ο. Λευκωσίας

2008       Ν.Ο. Λάρνακας

2009       Ν.Ο. Λευκωσίας

2010       Ν.Ο. Λευκωσίας

2011       Ν.Ο. Λευκωσίας

2012       Ν.Ο. Λευκωσίας

2013       Ν.Ο. Λευκωσίας

2014       Ν.Ο. Λευκωσίας

2015       Ν.Ο. Μέσα Γειτονιάς

2016       Ν.Ο. Λευκωσίας

2017       Ν.Ο. Πάφου

2018       ΑΠΟΕΛ

2019       ΑΠΟΕΛ

ΤΕΛΙΚΟΣ ΚΥΠΕΛΛΟΥ U18 –  Το σήκωσε ο Ν.Ο. Λευκωσίας

Ο Ναυτικός Όµιλος Λευκωσίας, µετά από συναρπαστικό αγώνα στον τελικό κυπέλλου κάτω των 18 (U18) κατέκτησε το τρόπαιο, επικρατώντας του Ναυτικού Οµίλου Πάφου µε 6-5 στα πέναλτι.

Ν. Ο. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ (Narouz George): Θεµιστοκλέους Γ., Αντωνίου, Σιεχάτε (1), Σιόκουρος, Χριστάκης (2), Αυξεντίου, Παλλήκαρος, Θεµιστοκλέους Α., Παναγιωταράς, Τόγκας, Τοµάζος, Φιλιππίδης, Στυλιανού

Ν.Ο. ΠΑΦΟΥ (Σωτηρειάδης Κλείτος): Ανδρονίκου, Κάππος, Τσέλλος, Ιεζεκιήλ, Κυριάκου (2), Μιχαηλίδης, Γεωργίου, Τοουλιάς Χ., Αυγουστή, Τοουλιάς Α.(1), Μιχαλίτσης, Αβραµίδης, Γιαπάνης

ΤΕΛΙΚΟΣ ΚΥΠΕΛΛΟΥ U16 – Με το πάσο του ο Ν.Ο. Λάρνακας

Με στιλ και όλη του την άνεση ο Ναυτικός Όµιλος Λάρνακας κατέκτησε το κύπελλο στην κατηγορία κάτω των 16 (U16). Η οµάδα του Τάσου Τσικάρη επικράτησε στον τελικό του Ναυτικού Οµίλου Μέσα Γειτονιάς µε 8-3.

Ν.Ο. ΛΑΡΝΑΚΑΣ (Τσικάρης Τάσος): Μηνά, Ιβανουσιένκο, Παπαγεωργίου (4), Λουκά (1), Κουσιάππας, Σοφοκλέους, Παπακυριακού (1), Δηµητρίου, Πιτσιλλίδης, Μιχαηλίδης (1), Μεσηµέρης, Σταµατάκης (1), Αναγνώστου.

Ν.Ο. ΜΕΣΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ (Αντωνίου Κώστας): Τσαγγάρης, Κυριάκου, Καλλής Χ., Χριστοφή (1), Καλλής Σ. (1), Καλλής Μ., Ζήκας, Ιωαννίδης (1), Χαραλάµπους, Χριστοφή, Ευρυπίδου, Καουρής, Κούγιας.

Το ντέρµπι βάφτηκε ΓΑΛΑΖΟΚΙΤΡΙΝΟ

Ο πρώτος τίτλος ήρθε µε τα πέµπτα γενέθλια του Θρύλου στην υδατοσφαίριση. Η οµάδα του Ανδρέα Κυθρεώτη έδειξε από την αρχή της σεζόν τις διαθέσεις της και φάνηκε από τις πρώτες αγωνιστικές πως τη µάχη για τον τίτλο θα την έδινε µε τον Ναυτικό Όµιλο Πάφου. Οι δύο οµάδες πήγαιναν χέρι – χέρι στις νίκες µε τον ΑΠΟΕΛ να παίρνει τη νίκη στον πρώτο αγώνα µεταξύ των δύο οµάδων στον πρώτο γύρο. Αγώνας που έγινε στο «Ευαγόρας Παλληκαρίδης» (αγώνας που έγινε στο πλαίσιο της 7ης αγωνιστικής), µε τους γαλαζοκίτρινους να επικρατούν µε 13-8 και να κάνουν το πρώτο αποφασιστικό βήµα για την κατάκτηση του πρωταθλήµατος.

Μπροστά όµως υπήρχε άλλος ένας γύρος και κανένας δεν µπορούσε να είναι σίγουρος για τίποτα. Οι δύο οµάδες συνέχισαν να πηγαίνουν από νίκη σε νίκη και να περιµένουν πως και πως τη δεύτερη µεταξύ τους αναµέτρηση. Παιγνίδι που ήταν ορισµένο για την 13η αγωνιστική. Η Πάφος ήθελε νίκη µε έξι γκολ διαφορά, προκειµένου να καλύψει την ήττα του πρώτου γύρου. Ο ΑΠΟΕΛ είχε και το πλεονέκτηµα της έδρας, µε την οµάδα του Ανδρέα Κυθρεώτη να επαναλαµβάνει τον εαυτό της και το αποτέλεσµα του πρώτου αγώνα 13-8 και να κατακτά πανηγυρικά τον τίτλο της πρωταθλήτριας. Παίκτες, προπονητές και παράγοντες, µε το τέλος του αγώνα το πανηγύρισαν µε τη ψυχή τους και µε βουτιές στην πισίνα.

Ο Ναυτικός Όµιλος Πάφου έδωσε τον αγώνα του, προσπάθησε να επαναλάβει την επιτυχία του 2016, έπεσε όµως πάνω σε έναν πιο αποφασιστικό αντίπαλο. Ο πρωταθλητής του 2018, ο Ναυτικός Όµιλος Μέσα Γειτονιάς έµεινε στην τρίτη θέση και µακριά από τις άλλες δυο οµάδες. Γενικά ήταν µια άκρως ενδιαφέρουσα σεζόν, µε το άθληµα να κάνει και άλλα βήµατα προόδου και βελτίωσης, κάτι που φάνηκε και µέσα από τους αγώνες. Με την παρουσία και του ΑΠΟΕΛ, ο ανταγωνισµός ανέβηκε και το πρωτάθληµα απέκτησε ακόµα µεγαλύτερο ενδιαφέρον. Βέβαια, τα προβλήµατα µε τα κολυµβητήρια, αλλά και κάποιες άλλες αδυναµίες, µε τη διαφορά δυναµικότητας, ανάµεσα στους «πάνω» και τους «κάτω», εντούτοις αυτό είναι ένα θέµα που µε τον καιρό µπορεί να αλλάξει και να βελτιωθεί. Αυτό ωστόσο εναπόκειται στον κάθε όµιλο ξεχωριστά και φυσικά από τις δυνατότητες που έχει ο κάθε όµιλος, αφού είναι τοις πάσι γνωστά (και) τα οικονοµικά προβλήµατα που ταλανίζουν το άθληµα.

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ ΑΝΔΡΩΝ

2000       Ν.Ο. Λευκωσίας

2001       Ν.Ο. Λευκωσίας

2002       Ν.Ο. Λευκωσίας

2003       Ν.Ο. Λευκωσίας

2004       Ν.Ο. Λευκωσίας

2005       Ν.Ο. Λευκωσίας

2006       Ν.Ο. Λευκωσίας

2007       Ν.Ο. Λευκωσίας

2008       Ν.Ο. Λευκωσίας

2009       Ν.Ο. Λευκωσίας

2010       Ν.Ο. Λευκωσίας

2011       Ν.Ο. Λευκωσίας

2012       Ν.Ο. Λευκωσίας

2013       Ν.Ο. Λευκωσίας

2014       Ν.Ο. Πάφου

2015       Ν.Ο. Πάφου

2016       Ν.Ο. Πάφου

2017       Ν.Ο. Μέσα Γειτονιάς

2018       Ν.Ο. Μέσα Γειτονιάς

2019       ΑΠΟΕΛ

 

Βήµα µαρς στο Μαυροβούνιο

Από την πρώτη εκείνη φορά, το 1985, στο Σαν Μαρίνο µέχρι και σήµερα, 35 χρόνια µετά (για την ακρίβεια είναι 39 τα χρόνια, αφού η ιδέα πήρε σάρκα και οστά το 1981) οι σχέσεις µας µε τους Αγώνες Μικρών Κρατών της Ευρώπης, τους ΑΜΚΕ, είναι σχέσεις στοργής και ιδιαίτερης αδυναµίας! Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι γι αυτό και ανεβαίνει η αδρεναλίνη και ο ενθουσιασµός µε την εκάστοτε διεξαγωγή τους.

Το ίδιο έγινε και πέρσι στο Μαυροβούνιο, µε τη συµµετοχή 14 αθλητών µας. Οι προσδοκίες όπως πάντα ήταν πολλές, ειδικά µετά που και ο αθλητισµός βγήκε από την οικονοµική κρίση και την τεράστια προσπάθεια που έγινε από τους Οµίλους, τους προπονητές και τους αθλητές. Η Οµοσπονδία, από τη πλευρά της έδωσε κάθε δυνατή βοήθεια στην προσπάθεια για την όσο καλύτερη εκπροσώπηση της χώρας µας. Η προσπάθεια στέφθηκε µε επιτυχία, αλλά όπως πάντα λέµε, µε λίγη τύχη µπορούσαµε και καλύτερα, αφού κάλλιστα κάποια από τα οκτώ αργυρά µετάλλια που κατέκτησαν οι αθλητές µας, µπορούσε το χρώµα τους να ήταν το χρυσό. Η συνολική συγκοµιδή ήταν 12 µετάλλια, εκ των οποίων τα δυο χρύσα, οκτώ αργυρά και δύο χάλκινα, σε σχέση µε τα τρία χρυσά, οκτώ αργυρά και έξι χάλκινα που κατακτήσαµε το 2017 στο Σαν Μαρίνο. Αριθµητικά, πέντε µετάλλια λιγότερα, επί της ουσίας όµως ήταν µια αξιοπρεπής και ικανοποιητική παρουσία.

Πάµε τώρα να δούµε πιο αναλυτικά την παρουσία και την εκπροσώπηση της χώρας µας στους περσινούς ΑΜΚΕ. Τα δύο χρυσά τα κατέκτησαν ο Όµηρος Ζάγκας, στα 50µ. ελεύθερο, συνεχίζοντας την πολύ καλή παράδοση που έχουµε στο αγώνισµα, µε τον Σταύρο Μιχαηλίδη (τέσσερα χρυσά 1991, ’93, ’95, ’97) και τον Χρύσανθο Παπαχρυσάνθου (τρία χρυσά, 1999, 2003, 2005). Η έκπληξη στην περσινή διοργάνωση ήρθε από την Ιζαµπέλλα Ιωάννου, η οποία ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου µε τη νίκη της στα 200µ. πρόσθιο. Στα αργυρά, όπου σε δύο περιπτώσεις η τύχη µας γύρισε την πλάτη, µε πιο χαρακτηριστική την περίπτωση της Αλεξάνδρας Σιεκόλαβα στα 200µ. µικτή, όπου µε 2.21.44, έχασε την πρωτιά από την Μονεγάσκα Κασσάνδρα Πετίτ, που έκανε χρόνο 2.21.38, η οποία ήταν και το πρόσωπο των Αγώνων. Η δεύτερη περίπτωση ήταν µε την Κάλια Αντωνίου, στα 50µ. ελεύθερο, η οποία µε επίδοση 26.01, έχασε το χρυσό και πάλι από την Πετίτ η οποία σταµάτησε το χρονόµετρο στα 25.78.

Η Κάλια κατέκτησε ένα ακόµα αργυρό µετάλλιο στα 100µ. ελεύθερο, όπως και η Αλεξάνδρα Σιεκόλαβα στα 50µ. πεταλούδα. Ο Όµηρος Ζάγκας έδωσε συνέχεια στις κατακτήσεις µεταλίων µε το αργυρό που κατέκτησε στα 50µ. πρόσθιο, ενώ ο Φίλιππος Ιακωβίδης κατέκτησε το αργυρό στα 100µ. ύπτιο. Το χορό των αργυρών συνέχισαν να σέρνουν οι οµάδες σκυταλοδροµίας των γυναικών στα 4Χ100µ. ελεύθερο µε τις Κάλια Αντωνίου, Ιόλη Νικολαΐδου, Χρυστάλα Παπαδοπούλου και Μαρία Τόνια Παπαπέτρου και η οµάδα γυναικών στα 4 Χ 100µ. µικτή µε τις Χριστιάνα Νικολαΐδου, Ιζαµπέλλα Ιωάννου, Αλεξάνδρα Σιεκόλεβα και Κάλια Αντωνίου. Και τέλος, τα δύο χάλκινα µετάλλια τα κατέκτησαν ο Θωµάς Τσιοπανής στα 200µ. µικτή και η εθνική οµάδα των ανδρών  στα 4Χ100µ. µικτή, µε τους Φίλιππο Ιακωβίδη, Παναγιώτη Πανάρετο, Ζαχαρία Παύλου και Όµηρο Ζάγκα. Μ’αυτά και µ’ αυτά ολοκληρώθηκε η συµµετοχή και η παρουσία µας στους Αγώνες Μικρών Κρατών της Ευρώπης στο Μαυροβούνιο, η οποία πέρασε στην Ιστορία και πλέον βρισκόµαστε σε αναµονή των επόµενων ΑΜΚΕ που θα διεξαχθούν στην Ανδόρα, µε την ελπίδα πως αυτή η συµµετοχή µας θα είναι καλύτερη από αυτήν του 2019.

 

ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ

ΧΡΥΣΑ 2

Όµηρος Ζάγκας (50µ. ελεύθερο)

Ιζαµπέλλα Ιωάννου (200µ.πρόσθιο)

 

ΑΡΓΥΡΑ 8

Κάλια Αντωνίου (50µ., 100µ. ελεύθερο)

Όµηρος Ζάγκας (50µ. πρόσθιο)

Αλεξάνδρα Σιεκόλεβα (200µ. µικτή, 50µ. πεταλούδα)

Φίλιππος Ιακωβίδης (100µ. ύπτιο)

Εθνική οµάδα γυναικών 4 Χ 100µ. ελεύθερο (Κάλια Αντωνίου, Ιόλη Νικολαΐδου, Χρυστάλα Παπαδοπούλου, Μαρία Τόνια Παπαπέτρου)

Εθνική Οµάδα γυναικών 4Χ100µ. Μικτή (Χριστιάνα Νικολαΐδου, Ιζαµπέλλα Ιωάννου, Alexandra Schegoleva, Κάλια Αντωνίου)

 

ΧΑΛΚΙΝΑ 2

Θωµάς Τσιοπανής (200µ. µικτή)

Εθνική Οµάδα ανδρών 4Χ100µ. Μικτή (Φίλιππος Ιακωβίδης, Παναγιώτης Πανάρετος, Ζαχαρίας Παύλου, Όµηρος Ζάγκας)

New kids on the BLOCK

Ούτε στην περσινή χρονιά έλειψαν οι διεθνείς επιτυχίες για την κολύµβηση. Τα δελφίνια µας πραγµατοποίησαν εξαιρετικές εµφανίσεις, σε κάποιες διοργανώσεις και παρότι έλειψαν τα µετάλλια (εξαιρούνται οι ΑΜΚΕ, για τους οποίους αφιερώσαµε ειδικό κεφάλαιο) εντούτοις οι θέσεις που κατέλαβαν και οι χρόνοι τους ήταν αρκούντως ικανοποιητικές. Το πιο σηµαντικό στοιχείο που προκύπτει µέσα από τις παρουσίες των αθλητών µας στη διεθνή σκηνή είναι πως στον αφρό βγήκαν αρκετά νέα παιδιά που θα τραβήξουν το κουπί στα επόµενα χρόνια στο άθληµα.

Πρώτος και καλύτερος, σ’ αυτήν την κατηγορία ο Νικόλας Αντωνίου, που όπως η αδελφή του (Κάλια) έπεσε κι αυτός όπως «το µήλο κάτω από τη µηλιά» (παιδιά του άλλοτε διεθνή και νυν προπονητή µπάσκετ Λούκα Αντωνίου). Το άστρο του µικρού Νικόλα (16 µόλις χρονών) έλαµψε την χρονιά που µας πέρασε και άφησε υποσχέσεις πως το µέλλον του ανήκει και στο πρόσωπο του η κυπριακή κολύµβηση βρήκε έναν αθλητή µεγάλου βεληνεκούς. Αρχής γενοµένης από το Μεσογειακό κύπελλο Νέων, που έγινε στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας και την 5η θέση που κατέκτησε στα 50µ. ελεύθερο µε επίδοση 23.93, το οποίο αποτέλεσε νέο παγκύπριο ρεκόρ στην κατηγορία παίδων, όπου  έστειλε τα πρώτα του µηνύµατα.

Η συνέχεια δόθηκε στους Αγώνες Νέων Ευρώπης, που έγιναν στο Μπακού του Αζερµπαϊζάν, πέρσι τον Ιούλιο (23-27), όπου έδωσε νέα παράσταση στα 50µ. ελεύθερο, πετυχαίνοντας διπλό παγκύπριο ρεκόρ παίδων και νέων, αρχικά στον ηµιτελικό (23.66) και εν συνεχεία στον τελικό (23.42), συντρίβοντας κυριολεκτικά την δική του προηγούµενη επίδοση (στην κατηγορία παίδων) τερµατίζοντας στην πολύ τιµητική 6η θέση. Ο προπονητής που συνόδεψε την οµάδα στο Μπακού, Μάρκος Καλοψιδιώτης δήλωσε για την εµφάνιση και την επιτυχία του Νικόλα: «Πρόκειται για ένα πολλά υποσχόµενο ταλέντο, που έχει πολλά να προσφέρει, κάτι που φαίνεται από τα µεγάλα ρεκόρ, για την ηλικία του, που έχει πετύχει».

Ο Νικόλας Αντωνίου δεν ήταν το µόνο αστέρι µας που έλαµψε µέσα από τις διεθνείς διοργανώσεις. Είχαµε και δύο πριµαντόνες, την Αφροδίτη Αγαθοκλέους και την Ιζαµπέλλα Ιωάννου που έστειλαν κι αυτές τα δικά τους µηνύµατα. Η Ιζαµπέλλα που διακρίθηκε και στους ΑΜΚΕ έχασε το χάλκινο µετάλλιο στα 200µ. πρόσθιο για 15 εκατοστά του δευτερολέπτου στους πολυεθνείς αγώνες που έγιναν στην Αυστρία. Η Ιζαµπέλλα έµεινε 4η µε επίδοση 2.37.66, εντούτοις το δείγµα από την αθλήτρια µας ήταν εξαιρετικό. Στους Βαλκανικούς Αγώνες Νέων, που έγιναν στην Καβάλα ξεχώρισε η Αφροδίτη Αγαθοκλέους, µε το αργυρό µετάλλιο που κατέκτησε στα 50µ. ύπτιο µε επίδοση 30.84.

Αυτές εν πολλοίς ήταν οι καλύτερες στιγµές των αθλητών µας στις διεθνείς διοργανώσεις. Βέβαια, η συµµετοχή ήταν σε πολύ περισσότερες, αφού δώσαµε το παρόν µας τόσο στο 18ο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα που έγινε στην Γκουαντζού, της Νότιας Κορέας, καθώς επίσης και στο 20ο Πρωτάθληµα Ευρώπης στη Γλασκώβη, καθώς επίσης και σε αρκετούς άλλους αγώνες, µε τους αθλητές µας όπως κάθε χρόνο να προσπαθούν για το καλύτερο. Άλλωστε µέσα από αυτές τις διοργανώσεις έρχονται οι εµπειρίες, η βελτίωση και η πρόοδος, κάτι που φάνηκε και απέδειξαν κυρίως τα νέα παιδιά που βγήκαν επί σκηνής και φιλοδοξούν να πρωταγωνιστήσουν στα επόµενα χρόνια.

2019 EU NATIONS MEN WATER POLO TOURNAMENT – Οι Νέοι έγραψαν Ιστορία

Παραπάνω από πετυχηµένη ήταν η παρουσία της εθνικής µας οµάδας νέων πόλο, στο  «2019 EU Nations Men Water Polo Tournament», στο Μπρνο της Τσεχίας. Η οµάδα µας σ’ αυτή την πρώτη της παρουσία στη διεθνή σκηνή, πέρα από την πρώτη νίκη στην ιστορία της, που πέτυχε στην πρεµιέρα του τουρνουά επί της Τσεχίας (9-7), µε το πέσιµο της αυλαίας σε αγώνα κατάταξης µε την Ιρλανδία πέτυχε τη δεύτερη της νίκη στο τουρνουά µε 10-5 και τερµάτισε στην 10η θέση σε σύνολο 14 οµάδων.

Δικαιολογηµένα ο προπονητής της εθνικής µας και τεχνικός σύµβουλος της Οµοσπονδίας, Γιάννης Φράγκος δεν έκρυψε τη χαρά και την ικανοποίηση του από την παρουσία της εθνικής µας οµάδας. «Ασφαλώς και η ικανοποίηση είναι µεγάλη, αφού τα παιδιά µετά από αυτές τις εµφανίσεις θ’ αρχίσουν να έχουν απαιτήσεις. Θα µείνω όµως στην προσπάθεια γιατί όταν σε ένα τουρνουά µε τέτοιο επίπεδο πετυχαίνεις δυο νίκες ενώ άλλα δύο παιγνίδια τα χάνεις στον πόντο (σηµ. συν. µε Αυστρία (10-9 και Αγγλία 8-7), ασφαλώς και σηµαίνουν πολλά. Γενικά ήταν ένα καλό τουρνουά για εµπειρίες και στο µέλλον θα ψάξουµε για το κάτι παραπάνω».

Στον πρώτο αγώνα, µε την Τσεχία, όπου ήρθε και η πρώτη νίκη για το εθνικό µας συγκρότηµα, παρότι η οµάδα µας έχανε στα πρώτα δύο οκτάλεπτα µε σκορ 6-3,  στην συνέχεια ανέτρεψε τα σε βάρος της δεδοµένα και έφτασε στην µεγάλη επιτυχία (7-9), η οποία είναι η πρώτη στην ιστορία της από την σύσταση των εθνικών οµάδων. Οι σκόρερ για την εθνική µας: Ιωάννης Καγιάς 4, Παναγιώτης Αυγουστή 3, Γιώργος Παπαγεωργίου και Χριστόφορος Παλλήκαρος.

Στον τελευταίο αγώνα κατάταξης η οµάδα µας µπήκε µπροστά στο σκορ από το πρώτο οκτάλεπτο, χωρίς να αφήσει περιθώρια στην αντίπαλο της (3-1, 2-2, 2-0, 3-2), φθάνοντας στο τελικό νταµπλ σκορ 10-5. Τα γκολ πέτυχαν οι Κωνσταντίνος Κάππος (2), Ιωάννης Κιαγιάς (2), Γιώργος Λοίζου, Γιώργος Παπαγεωργίου (4) και Παναγιώτης Αυγουστή. Η οµάδα µας στους αγώνες του οµίλου της αντιµετώπισε την Τσεχία (9-7), την Αυστρία (9-10), την Μολδαβία (3-22), την Αγγλία (7-8), την Δανία (8-15) και την Λιθουανία (8-12).

Την εθνική µας οµάδα στελέχωσαν οι Θεόφιλος Μηνά, Αλέξανδρος Τοουλιάς, Κωνσταντίνος Κάππος, Ιωάννης Κιαγιάς, Γιώργος Λοίζου, Μάριος Τόγκας, Χριστόφορος Παλλήκαρος, Γιώργος Παπαγεωργίου, Ανδρέας Μυλωνάς, Παύλος Σταµατάκης, Παναγιώτης Αυγουστή, Γιώργος Κυριάκου και Μάρκος Κονναρής. Μαζί µε τον οµοσπονδιακό µας προπονητή Γιάννη Φράγκο,  δίπλα στην εθνική µας ήταν ο πρώην έφορος πόλο της Οµοσπονδίας Φίλιππος Γεωργάκης και ο βοηθός προπονητής Γιάννης Ιωάννου.

Το πόλο «µεγάλωσε»

Το πόλο «µεγάλωσε», έκανε µάλιστα τα πρώτα του βήµατα εκτός συνόρων, σε σωµατειακό και εθνικό επίπεδο, µας χάρισε και τα πρώτα χαµόγελα! Στα εντός των τειχών δρώµενα, όλα βάφτηκαν κίτρινο και µπλε. Ο ΑΠΟΕΛ σάρωσε στο διάβα του πρωτάθληµα και κύπελλο κάνοντας το πρώτο νταµπλ της ιστορίας του στην υδατοσφαίριση. Οι γαλαζοκίτρινοι ήταν η καλύτερη οµάδα του πρωταθλήµατος και έφτασαν δίκαια στην κατάκτηση τόσο του πρωταθλήµατος, όσο και του κυπέλλου και άρχισαν να γράφουν ιστορία τίτλων και στην υδατοσφαίριση.

Γενικά ήταν µια χρονιά συνέχεια της προηγούµενης, µε το άθληµα να συνεχίζει τα βήµατα προόδου που πραγµατοποιεί τα τελευταία χρόνια, τόσο στο αγωνιστικό κοµµάτι, αλλά και σε θέµατα οργάνωσης και ανάπτυξης. Όλα τα πιο πάνω –όπως ήταν φυσικό- αποτυπώθηκαν στο αγωνιστικό κοµµάτι, γι αυτό και τα πρώτα χαµόγελα αισιοδοξίας, µέσα και από τα αποτελέσµατα (κυρίως) πέρα από τα σύνορα µας και σε ότι είχε να κάνει µε τις εθνικές οµάδες, αλλά και µε τον ΑΠΟΕΛ. Οι γαλαζοκιτρινοι έγιναν η πρώτη κυπριακή οµάδα που πήρε µέρος σε διεθνή διοργάνωση και συγκεκριµένα στο Euro cup, εκεί όπου αντιµετώπισαν τις Παρτίζαν, Μονµπελιέ και Ορτίγια. Ανεξάρτητα από τα αποτελέσµατα της οµάδας του Ανδρέα Κυθρεώτη (έµεινε χωρίς νίκη), αν µη τι άλλο έγινε το πρώτο βήµα οµάδας µας στη διεθνή σκηνή.

Τα πιο πλατιά χαµόγελα, σε ότι αφορά την παρουσία µας στις διεθνείς διοργανώσεις έχει να κάνει µε την εθνική νέων στο  «2019 EU Nations Men Water Polo Tournament», στο Μπρνο της Τσεχίας. Η οµάδα στην πρώτη της παρουσία στη διεθνή σκηνή, πέρα από την πρώτη νίκη στην ιστορία της, που πέτυχε στην πρεµιέρα του τουρνουά επί της Τσεχίας (9-7), µε το πέσιµο της αυλαίας σε αγώνα κατάταξης µε την Ιρλανδία πέτυχε και δεύτερη νίκη στο τουρνουά µε 10-5 και τερµάτισε στην 10η θέση σε σύνολο 14 οµάδων. Αποτελέσµατα που ήταν πέρα από κάθε προσδοκία και όπως ανέφερε στις δηλώσεις του ο Οµοσπονδιακός τεχνικός των εθνικών µας οµάδων, Γιάννης Φράγκος, «Ασφαλώς και η ικανοποίηση είναι µεγάλη, αφού τα παιδιά µετά από αυτές τις εµφανίσεις θ’ αρχίσουν να έχουν απαιτήσεις».

44ον ΠΑΓΚΥΠΡΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ – Μια ντουζίνα τίτλοι…

Από τη στιγµή που ο Ναυτικός Όµιλος Λεµεσού πήρε τα σκήπτρα από την Αµµόχωστο φαίνεται πως δεν είναι διατεθειµένος σε καµία περίπτωση ν’ αφήσει να του τα πάρουν πίσω. Οι πρωταθλητές διατήρησαν τα κεκτηµένα τους για τρίτη σερί χρονιά και όπως ήταν φυσικό το πανηγύρισαν µε τη ψυχή τους. Με την επιτυχία του αυτή ο Ν.Ο. Λεµεσού έκανε τους τίτλους του δώδεκα και πλέον πάει για 13άρι, αλλά προφανώς αθλητές και παράγοντες του οµίλου θα έχουν και κάτι ακόµα στο πίσω µέρος του µυαλού τους, όσο κι αν είναι ακόµα σχετικά νωρίς για τέτοιες φιλόδοξες σκέψεις. Θα κυνηγήσουν τις οκτώ σερί κατακτήσεις, που έχουν στο ενεργητικό τους από το 1976 (όταν καθιερώθηκαν οι Παγκύπριοι Διασωµατειακοί, όπως ονοµάζονταν τότε) µέχρι το 1983!

Σχετικά άνετη ήταν και η περσινή επικράτηση της Λεµεσού µε 452 βαθµούς έναντι 318.5 της Αµµοχώστου και 233.5 του Ναυτικού Οµίλου Λευκωσίας. Λίγο πολύ το ίδιο µε το 2018 το σκηνικό, σε ότι αφορά την τελική κατάταξη των οµίλων, µε τον Ναυτικό Όµιλο Κερύνειας να µένει στην 4η θέση (216β.). Οι πρωταθλητές επιβεβαίωσαν, λοιπόν για ακόµα µια φορά την κυριαρχία τους, τόσο σε ότι έχει να κάνει µε το επίπεδο, αλλά και µε τα πλασαρίσµατα και την πολύ καλή δουλειά που γίνεται. Η Αµµόχωστος το πάλεψε, ήταν πιο κοντά σε σχέση µε πέρσι στη βαθµολογία, ωστόσο περιορίστηκε και πάλι στη 2η θέση. Εκεί όπου τα πράγµατα ήταν κάπως διαφοροποιηµένα, είχαν να κάνουν µε τον Ναυτικό Όµιλο Πάφου, που αν και κατατάγηκε 5ος µε 184 βαθµούς εντούτοις ήταν ξεκάθαρη η άνοδος του σε συγκοµιδή βαθµών σε σχέση µε πέρσι που µάζεψε µόλις 127 βαθµούς. Το ίδιο ισχύει και για τον Ναυτικό Όµιλο Λάρνακας (144β), που συγκέντρωσε 25 βαθµούς περισσότερους σε σχέση µε το 2018 (119β.).

Ν.Ο. ΛΕΜΕΣΟΥ

Ικανοποιητικός και ο αριθµός των νέων παγκύπριων επιδόσεων που σηµειώθηκαν στους αγώνες φτάνοντας τις 22 εκ των οποίων οι δύο στην ανοικτή κατηγορία (ανδρών, γυναικών). Ο  Όµηρος Ζάγκας του Ναυτικού Οµίλου Λεµεσού στα 100µ. πρόσθιο ανδρών, πέτυχε ΝΠΕ µε 1.03.27. Την προηγούµενη επίδοση κατείχε ο ίδιος αθλητής µε 1.04.12, επίδοση που σηµείωσε στο αντίστοιχο περσινό πρωτάθληµα. Η Αλεξάνδρα Σιεκόλεβα του Ναυτικού Οµίλου Αµµοχώστου στα 200µ. µικτή ατοµική, κατέρριψε το ρεκόρ µε χρόνο 2.19.08 που αποτελεί ΝΠΕ στις κατηγορίες γυναικών και νεανίδων, βελτιώνοντας την επίδοση που κατείχε η ίδια από τον Μάρτιο του 2018 µε 2.20.01.

Κορυφαίοι της διοργάνωσης οι Φίλιππος Ιακωβίδης και Αλεξάνδρα Σιεκόλεβα, οι οποίοι κερδισαν τον τίτλο για πρώτη φορά.  Ο 22χρονος αθλητής του Ναυτικού Οµίλου Λευκωσίας συγκέντρωσε 759 βαθµούς FINA από το 50άρι του υπτίου µε επίδοση 26.36 και εξασφάλισε τον τίτλο του καλύτερου κολυµβητή της διοργάνωσης.  Η Αλεξάνδρα Σιεκόλεβα (19 χρόνων) του Ναυτικού Οµίλου Αµµοχώστου κέρδισε τον τίτλο της καλύτερης κολυµβήτριας, από την επίδοση της στα 100µ. πεταλούδα (1.00.52) που της έδωσε 770 βαθµούς. Γενικά ήταν µια διοργάνωση που έδωσε συνέχεια στα πολύ καλά δείγµατα γραφής των αθλητών, αλλά και των οµίλων, κάτι που δίνει δικαίωµα στην αισιοδοξία και την πολύ καλή προοπτική στο άθληµα.

Αναλυτικά οι 22 νέες παγκύπριες επιδόσεις είναι:

Ζάγκας Όµηρος (Λ/σού): 100µ. πρόσθιο 1.03.27 ΝΠΕ ανδρών

Σιεκόλεβα Αλεξάνδρα (Αµ/στου): 200µ. µικτή ατοµική 2.19.08 ΝΠΕ γυναικών και νεανίδων

Μούγης Σοφοκλής (Λεµεσού): 200µ. ύπτιο 2.08.38 ΝΠΕ νέων, 50µ. ύπτιο 26.92 ΝΠΕ νέων, 100µ. ύπτιο (4Χ100µ. µικτή) 57.74 ΝΠΕ νέων

Αντωνίου Νικόλας (Λεµεσού): 100µ. ελεύθερο (4Χ100µ. ελεύθερο) 52.02 ΝΠΕ παίδων, 50µ. ελεύθερο (προκρ.) 23.85 ΝΠΕ νέων και παίδων

Πανάρετος Παναγιώτης (Αµ/στου): 200µ. πρόσθιο 2.22.50 ΝΠΕ νέων

Τουλούµης Νικόλαος (Κερύνειας): 200µ. ελεύθερο 1.57.59 ΝΠΕ παίδων, 800µ. ελεύθερο 8.38.12 ΝΠΕ παίδων, 400µ. ελεύθερο (προκρ.) 4.10.08 ΝΠΕ παίδων

Νικολάου Αντώνιο (Πάφου): 200µ. ύπτιο 2.08.65 ΝΠΕ παίδων

Λιάτσου Μόνικα Ράφκα (Κερύνειας): 200µ. ύπτιο 2.23.62 ΝΠΕ κορασίδων

Νικολαΐδου Χριστιάνα (Λ/σού): 50µ. ύπτιο 30.82 ΝΠΕ κορασίδων

Αγιοµαµίτου Χριστίνα (Κερύνειας): 200µ. ελεύθερο 2.11.33 ΝΠΕ παγκορασίδων Α΄, 1500µ. ελεύθερο 18.17.14 ΝΠΕ παγκορασίδων Α΄

Μανώλη Αγάθη (Πάφου): 400µ. µικτή ατοµική 5.17.96 ΝΠΕ παγκορασίδων Α’, 200µ. πεταλούδα 2.25.63 ΝΠΕ παγκορασίδων Α’

Γεωργιάδη Μαγδαληνή (Αµ/στου): 100µ. πεταλούδα 1.05.58, 1.06.24 (προκρ.) ΝΠΕ παγκορασίδων Α΄

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΟΜΙΛΩΝ

  1. Ναυτικός Όμιλος Λεμεσού                 452
  2. Ναυτικός Όμιλος Αμμοχώστου         318,5
  3. Ναυτικός Όμιλος Λευκωσίας            233,5
  4. Ναυτικός Όμιλος Κερύνειας             216
  5. Ναυτικός Όμιλος Πάφου                   184
  6. Ναυτικός Όμιλος Λάρνακας             144
  7. ΑΠΟΕΛ                                                  50
  8. Ναυτικός Όμιλος Κωνσταντίας        29
  9. Ναυτικός Όμιλός Αγλαντζιάς           27
  10. Ναυτικός Όμιλος Λακατάμειας       24
  11. Ναυτικός Όμιλος Μέσα Γειτονιάς    0

Παφίτικοι ρυθµοί κι από δίπλα Μανώλη και Λοΐζου

Το αγώνισµα της ανοικτής θάλασσας συνέχισε και στην περσινή περίοδο να κερδίζει πόντους και να ανεβαίνει επίπεδο. Ένα άθληµα που στον τόπο µας µπορεί να µην είναι και τόσο δηµοφιλές, καθώς πρόκειται για αρκετά επίπονο άθληµα, που χρειάζεται φοβερή προπόνηση, µε τους ειδικούς να υποστηρίζουν πως ένας αθλητής της ανοικτής θάλασσας πρέπει να κάνει 20χλµ προπόνηση την ηµέρα! Ακόµα κι έτσι η χρονιά που πέρασε άφησε θετικό πρόσηµο για την ανοικτή θάλασσα.

Στο εξωτερικό το άθληµα βρίσκεται πολύ ψηλά σε ότι έχει να κάνει µε το ενδιαφέρον και τη δηµοτικότητα. Στην Κύπρο βρίσκεται σε σταθερή και καλή πορεία και χρόνο µε το χρόνο κερδίζει περισσότερο κόσµο που δοκιµάζει τις δυνάµεις του, µε την Οµοσπονδία να βοηθά και να στηρίζει (στο µέτρο των δυνατοτήτων της) και το άθληµα αυτό. Οι όµιλοι από την πλευρά τους, παρά τις δυσκολίες και τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουν το παλεύουν στο µέτρο των δυνατοτήτων τους.

Η περσινή χρονιά ήταν χωρίς αµφιβολία η χρονιά του Ναυτικού Οµίλου Πάφου, όχι µόνο γιατί κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή, αλλά και γιατί πολλοί αθλητές και αθλήτριες του βρέθηκαν στις πρώτες θέσεις των βραβεύσεων. Μ’ αυτόν τον τρόπο η Πάφος συνέχισε την πολύ καλή παράδοση που έχει στο άθληµα και µετά από ένα µικρό διάλειµµα το 2018 επέστρεψε και πάλι στην κορυφή της ανοικτής θάλασσας κερδίζοντας τον τίτλο της πρωταθλήτριας. Δίκαια πέρα για πέρα η κατάκτηση του τίτλου από την Πάφο, αφού η επικράτηση του ήταν άνετη και δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα από κάποιον άλλο όµιλο. Στη δεύτερη θέση βρέθηκε ο πρωταθλητής του 2018, ο Ναυτικός Όµιλος Λάρνακας και στην τρίτη ο Ναυτικός Όµιλος Κωνσταντίας, που πραγµατοποίησε πολύ καλή εµφάνιση και δίκαια βρέθηκε στο τρίτο σκαλοπάτι του βάθρου.

Στην ανδρική κατηγορία ήταν η χρονιά του Χρήστου Μανώλη του Ναυτικού Οµίλου Πάφου. Στα 18 του χρόνια έκανε τη δική του υπέρβαση και αναδείχθηκε σε κορυφαίο αθλητή στην ανοικτή θάλασσα, κατακτώντας τον τίτλο µε το σπαθί του. Οι αρκετά καλές επιδόσεις του στην πισίνα (1500µ.), σε συνδυασµό µε το ταλέντο του τον έφεραν στην κορυφή της σχετικής κατάταξης. Ο Χρήστος Μανώλη είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει ο Ναυτικός Όµιλος Πάφου αυτή τη στιγµή και αποτελεί µια από τις µεγάλες (αν όχι τη µεγαλύτερη) ελπίδες του οµίλου στην ανοικτή θάλασσα, αλλά και στην πισίνα, αφού και εκεί στις µεγάλες αποστάσεις έχει να επιδείξει αρκετά καλές επιδόσεις.

Μεγάλη ήταν φυσικά η συνεισφορά του για να κατακτήσει η Πάφος το πρωτάθληµα στην ανοικτή θάλασσα και αν συνεχίσει µε τους ίδιους ρυθµούς και στη φετινή σεζόν µπορεί να τα πάει ακόµα καλύτερα. Τις δυνατότητες και το ταλέντο –στις µεγάλες αποστάσεις – πάντως τις έχει στον υπερθετικό βαθµό και από τον ίδιο εξαρτάται µέχρι που θα φτάσει. Όπως είπαµε και στην εισαγωγή µας, το 2019 ήταν η χρονιά της Πάφου, αφού στη δεύτερη και τρίτη θέση βρέθηκαν αθλητές του Ναυτικού Οµίλου Πάφου. Ο Αντώνης Πατσαλίδης ήταν δεύτερος και ο Αντόνιο Νικολάου (ένα πολύ µεγάλο ταλέντο στην κολύµβηση) στην τρίτη. Φαίνεται λοιπόν ξεκάθαρα πως η Πάφος έφτασε στην κατάκτηση του πρωταθλήµατος, αλλά και το πόσο ισχυρή ήταν η οµάδα του στην περσινή περίοδο.

Στη γυναικεία κατηγορία η Άννα Λοΐζου, όπως όλα δείχνουν πάει να χτίσει το δικό της µύθο και αυτοκρατορία στην ανοικτή θάλασσα. Η αθλήτρια του Ναυτικού Οµίλου Λάρνακας αναδείχθηκε για δεύτερη συνεχόµενη χρονιά καλύτερη αθλήτρια, αποδεικνύοντας πως πρόκειται για το µεγαλύτερο ταλέντο που διαθέτει η Κύπρος αυτή τη στιγµή στην ανοικτή θάλασσα. Στα 16 της χρόνια σάρωσε ότι βρήκε µπροστά της και η µέρα που θα κάνει το επόµενο βήµα σε διεθνή διοργάνωση δεν είναι µακριά. Από τη στιγµή που διαθέτει το ταλέντο και µε το παραπάνω, δουλεύει πολύ και συνεχώς βάζει στόχους δεν µπορεί παρά να δικαιωθεί και να καταφέρει να φτάσει ακόµα πιο ψηλά.

Για την ιστορία να πούµε πως η Λοΐζου ήταν η αθλήτρια που κατάφερε και έσπασε το µονοπώλιο του Ναυτικού Οµίλου Πάφου στις βραβεύσεις και τις επιτυχίες, αφού στις άλλες δύο θέσεις της κατάταξης βρέθηκαν αθλήτριες του ΝΟΠ.  Αγάθη Μανώλη και Maria Erokhina , συµπλήρωσαν το πόντιουµ και παράλληλα ανέβασαν την Πάφο ακόµα πιο ψηλά. Την ίδια στιγµή ωστόσο ανέβασαν πολύ ψηλά τον πήχη, τόσο σε ατοµικό, όσο και σε οµαδικό επίπεδο, σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις που ακολουθούν στη φετινή σεζόν, αφού ο ανταγωνισµός όπως φαίνεται και µέσα από τα αποτελέσµατα χρόνο µε τον χρόνο ανεβαίνει. Κι αυτό µόνο καλό µπορεί να κάνει τόσο στο άθληµα της ανοικτής θάλασσας, αλλά και στους αθλητές και στους οµίλους.