Το ντέρµπι βάφτηκε ΓΑΛΑΖΟΚΙΤΡΙΝΟ

Ο πρώτος τίτλος ήρθε µε τα πέµπτα γενέθλια του Θρύλου στην υδατοσφαίριση. Η οµάδα του Ανδρέα Κυθρεώτη έδειξε από την αρχή της σεζόν τις διαθέσεις της και φάνηκε από τις πρώτες αγωνιστικές πως τη µάχη για τον τίτλο θα την έδινε µε τον Ναυτικό Όµιλο Πάφου. Οι δύο οµάδες πήγαιναν χέρι – χέρι στις νίκες µε τον ΑΠΟΕΛ να παίρνει τη νίκη στον πρώτο αγώνα µεταξύ των δύο οµάδων στον πρώτο γύρο. Αγώνας που έγινε στο «Ευαγόρας Παλληκαρίδης» (αγώνας που έγινε στο πλαίσιο της 7ης αγωνιστικής), µε τους γαλαζοκίτρινους να επικρατούν µε 13-8 και να κάνουν το πρώτο αποφασιστικό βήµα για την κατάκτηση του πρωταθλήµατος.

Μπροστά όµως υπήρχε άλλος ένας γύρος και κανένας δεν µπορούσε να είναι σίγουρος για τίποτα. Οι δύο οµάδες συνέχισαν να πηγαίνουν από νίκη σε νίκη και να περιµένουν πως και πως τη δεύτερη µεταξύ τους αναµέτρηση. Παιγνίδι που ήταν ορισµένο για την 13η αγωνιστική. Η Πάφος ήθελε νίκη µε έξι γκολ διαφορά, προκειµένου να καλύψει την ήττα του πρώτου γύρου. Ο ΑΠΟΕΛ είχε και το πλεονέκτηµα της έδρας, µε την οµάδα του Ανδρέα Κυθρεώτη να επαναλαµβάνει τον εαυτό της και το αποτέλεσµα του πρώτου αγώνα 13-8 και να κατακτά πανηγυρικά τον τίτλο της πρωταθλήτριας. Παίκτες, προπονητές και παράγοντες, µε το τέλος του αγώνα το πανηγύρισαν µε τη ψυχή τους και µε βουτιές στην πισίνα.

Ο Ναυτικός Όµιλος Πάφου έδωσε τον αγώνα του, προσπάθησε να επαναλάβει την επιτυχία του 2016, έπεσε όµως πάνω σε έναν πιο αποφασιστικό αντίπαλο. Ο πρωταθλητής του 2018, ο Ναυτικός Όµιλος Μέσα Γειτονιάς έµεινε στην τρίτη θέση και µακριά από τις άλλες δυο οµάδες. Γενικά ήταν µια άκρως ενδιαφέρουσα σεζόν, µε το άθληµα να κάνει και άλλα βήµατα προόδου και βελτίωσης, κάτι που φάνηκε και µέσα από τους αγώνες. Με την παρουσία και του ΑΠΟΕΛ, ο ανταγωνισµός ανέβηκε και το πρωτάθληµα απέκτησε ακόµα µεγαλύτερο ενδιαφέρον. Βέβαια, τα προβλήµατα µε τα κολυµβητήρια, αλλά και κάποιες άλλες αδυναµίες, µε τη διαφορά δυναµικότητας, ανάµεσα στους «πάνω» και τους «κάτω», εντούτοις αυτό είναι ένα θέµα που µε τον καιρό µπορεί να αλλάξει και να βελτιωθεί. Αυτό ωστόσο εναπόκειται στον κάθε όµιλο ξεχωριστά και φυσικά από τις δυνατότητες που έχει ο κάθε όµιλος, αφού είναι τοις πάσι γνωστά (και) τα οικονοµικά προβλήµατα που ταλανίζουν το άθληµα.

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ ΑΝΔΡΩΝ

2000       Ν.Ο. Λευκωσίας

2001       Ν.Ο. Λευκωσίας

2002       Ν.Ο. Λευκωσίας

2003       Ν.Ο. Λευκωσίας

2004       Ν.Ο. Λευκωσίας

2005       Ν.Ο. Λευκωσίας

2006       Ν.Ο. Λευκωσίας

2007       Ν.Ο. Λευκωσίας

2008       Ν.Ο. Λευκωσίας

2009       Ν.Ο. Λευκωσίας

2010       Ν.Ο. Λευκωσίας

2011       Ν.Ο. Λευκωσίας

2012       Ν.Ο. Λευκωσίας

2013       Ν.Ο. Λευκωσίας

2014       Ν.Ο. Πάφου

2015       Ν.Ο. Πάφου

2016       Ν.Ο. Πάφου

2017       Ν.Ο. Μέσα Γειτονιάς

2018       Ν.Ο. Μέσα Γειτονιάς

2019       ΑΠΟΕΛ

 

Βήµα µαρς στο Μαυροβούνιο

Από την πρώτη εκείνη φορά, το 1985, στο Σαν Μαρίνο µέχρι και σήµερα, 35 χρόνια µετά (για την ακρίβεια είναι 39 τα χρόνια, αφού η ιδέα πήρε σάρκα και οστά το 1981) οι σχέσεις µας µε τους Αγώνες Μικρών Κρατών της Ευρώπης, τους ΑΜΚΕ, είναι σχέσεις στοργής και ιδιαίτερης αδυναµίας! Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι γι αυτό και ανεβαίνει η αδρεναλίνη και ο ενθουσιασµός µε την εκάστοτε διεξαγωγή τους.

Το ίδιο έγινε και πέρσι στο Μαυροβούνιο, µε τη συµµετοχή 14 αθλητών µας. Οι προσδοκίες όπως πάντα ήταν πολλές, ειδικά µετά που και ο αθλητισµός βγήκε από την οικονοµική κρίση και την τεράστια προσπάθεια που έγινε από τους Οµίλους, τους προπονητές και τους αθλητές. Η Οµοσπονδία, από τη πλευρά της έδωσε κάθε δυνατή βοήθεια στην προσπάθεια για την όσο καλύτερη εκπροσώπηση της χώρας µας. Η προσπάθεια στέφθηκε µε επιτυχία, αλλά όπως πάντα λέµε, µε λίγη τύχη µπορούσαµε και καλύτερα, αφού κάλλιστα κάποια από τα οκτώ αργυρά µετάλλια που κατέκτησαν οι αθλητές µας, µπορούσε το χρώµα τους να ήταν το χρυσό. Η συνολική συγκοµιδή ήταν 12 µετάλλια, εκ των οποίων τα δυο χρύσα, οκτώ αργυρά και δύο χάλκινα, σε σχέση µε τα τρία χρυσά, οκτώ αργυρά και έξι χάλκινα που κατακτήσαµε το 2017 στο Σαν Μαρίνο. Αριθµητικά, πέντε µετάλλια λιγότερα, επί της ουσίας όµως ήταν µια αξιοπρεπής και ικανοποιητική παρουσία.

Πάµε τώρα να δούµε πιο αναλυτικά την παρουσία και την εκπροσώπηση της χώρας µας στους περσινούς ΑΜΚΕ. Τα δύο χρυσά τα κατέκτησαν ο Όµηρος Ζάγκας, στα 50µ. ελεύθερο, συνεχίζοντας την πολύ καλή παράδοση που έχουµε στο αγώνισµα, µε τον Σταύρο Μιχαηλίδη (τέσσερα χρυσά 1991, ’93, ’95, ’97) και τον Χρύσανθο Παπαχρυσάνθου (τρία χρυσά, 1999, 2003, 2005). Η έκπληξη στην περσινή διοργάνωση ήρθε από την Ιζαµπέλλα Ιωάννου, η οποία ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου µε τη νίκη της στα 200µ. πρόσθιο. Στα αργυρά, όπου σε δύο περιπτώσεις η τύχη µας γύρισε την πλάτη, µε πιο χαρακτηριστική την περίπτωση της Αλεξάνδρας Σιεκόλαβα στα 200µ. µικτή, όπου µε 2.21.44, έχασε την πρωτιά από την Μονεγάσκα Κασσάνδρα Πετίτ, που έκανε χρόνο 2.21.38, η οποία ήταν και το πρόσωπο των Αγώνων. Η δεύτερη περίπτωση ήταν µε την Κάλια Αντωνίου, στα 50µ. ελεύθερο, η οποία µε επίδοση 26.01, έχασε το χρυσό και πάλι από την Πετίτ η οποία σταµάτησε το χρονόµετρο στα 25.78.

Η Κάλια κατέκτησε ένα ακόµα αργυρό µετάλλιο στα 100µ. ελεύθερο, όπως και η Αλεξάνδρα Σιεκόλαβα στα 50µ. πεταλούδα. Ο Όµηρος Ζάγκας έδωσε συνέχεια στις κατακτήσεις µεταλίων µε το αργυρό που κατέκτησε στα 50µ. πρόσθιο, ενώ ο Φίλιππος Ιακωβίδης κατέκτησε το αργυρό στα 100µ. ύπτιο. Το χορό των αργυρών συνέχισαν να σέρνουν οι οµάδες σκυταλοδροµίας των γυναικών στα 4Χ100µ. ελεύθερο µε τις Κάλια Αντωνίου, Ιόλη Νικολαΐδου, Χρυστάλα Παπαδοπούλου και Μαρία Τόνια Παπαπέτρου και η οµάδα γυναικών στα 4 Χ 100µ. µικτή µε τις Χριστιάνα Νικολαΐδου, Ιζαµπέλλα Ιωάννου, Αλεξάνδρα Σιεκόλεβα και Κάλια Αντωνίου. Και τέλος, τα δύο χάλκινα µετάλλια τα κατέκτησαν ο Θωµάς Τσιοπανής στα 200µ. µικτή και η εθνική οµάδα των ανδρών  στα 4Χ100µ. µικτή, µε τους Φίλιππο Ιακωβίδη, Παναγιώτη Πανάρετο, Ζαχαρία Παύλου και Όµηρο Ζάγκα. Μ’αυτά και µ’ αυτά ολοκληρώθηκε η συµµετοχή και η παρουσία µας στους Αγώνες Μικρών Κρατών της Ευρώπης στο Μαυροβούνιο, η οποία πέρασε στην Ιστορία και πλέον βρισκόµαστε σε αναµονή των επόµενων ΑΜΚΕ που θα διεξαχθούν στην Ανδόρα, µε την ελπίδα πως αυτή η συµµετοχή µας θα είναι καλύτερη από αυτήν του 2019.

 

ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ

ΧΡΥΣΑ 2

Όµηρος Ζάγκας (50µ. ελεύθερο)

Ιζαµπέλλα Ιωάννου (200µ.πρόσθιο)

 

ΑΡΓΥΡΑ 8

Κάλια Αντωνίου (50µ., 100µ. ελεύθερο)

Όµηρος Ζάγκας (50µ. πρόσθιο)

Αλεξάνδρα Σιεκόλεβα (200µ. µικτή, 50µ. πεταλούδα)

Φίλιππος Ιακωβίδης (100µ. ύπτιο)

Εθνική οµάδα γυναικών 4 Χ 100µ. ελεύθερο (Κάλια Αντωνίου, Ιόλη Νικολαΐδου, Χρυστάλα Παπαδοπούλου, Μαρία Τόνια Παπαπέτρου)

Εθνική Οµάδα γυναικών 4Χ100µ. Μικτή (Χριστιάνα Νικολαΐδου, Ιζαµπέλλα Ιωάννου, Alexandra Schegoleva, Κάλια Αντωνίου)

 

ΧΑΛΚΙΝΑ 2

Θωµάς Τσιοπανής (200µ. µικτή)

Εθνική Οµάδα ανδρών 4Χ100µ. Μικτή (Φίλιππος Ιακωβίδης, Παναγιώτης Πανάρετος, Ζαχαρίας Παύλου, Όµηρος Ζάγκας)

New kids on the BLOCK

Ούτε στην περσινή χρονιά έλειψαν οι διεθνείς επιτυχίες για την κολύµβηση. Τα δελφίνια µας πραγµατοποίησαν εξαιρετικές εµφανίσεις, σε κάποιες διοργανώσεις και παρότι έλειψαν τα µετάλλια (εξαιρούνται οι ΑΜΚΕ, για τους οποίους αφιερώσαµε ειδικό κεφάλαιο) εντούτοις οι θέσεις που κατέλαβαν και οι χρόνοι τους ήταν αρκούντως ικανοποιητικές. Το πιο σηµαντικό στοιχείο που προκύπτει µέσα από τις παρουσίες των αθλητών µας στη διεθνή σκηνή είναι πως στον αφρό βγήκαν αρκετά νέα παιδιά που θα τραβήξουν το κουπί στα επόµενα χρόνια στο άθληµα.

Πρώτος και καλύτερος, σ’ αυτήν την κατηγορία ο Νικόλας Αντωνίου, που όπως η αδελφή του (Κάλια) έπεσε κι αυτός όπως «το µήλο κάτω από τη µηλιά» (παιδιά του άλλοτε διεθνή και νυν προπονητή µπάσκετ Λούκα Αντωνίου). Το άστρο του µικρού Νικόλα (16 µόλις χρονών) έλαµψε την χρονιά που µας πέρασε και άφησε υποσχέσεις πως το µέλλον του ανήκει και στο πρόσωπο του η κυπριακή κολύµβηση βρήκε έναν αθλητή µεγάλου βεληνεκούς. Αρχής γενοµένης από το Μεσογειακό κύπελλο Νέων, που έγινε στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας και την 5η θέση που κατέκτησε στα 50µ. ελεύθερο µε επίδοση 23.93, το οποίο αποτέλεσε νέο παγκύπριο ρεκόρ στην κατηγορία παίδων, όπου  έστειλε τα πρώτα του µηνύµατα.

Η συνέχεια δόθηκε στους Αγώνες Νέων Ευρώπης, που έγιναν στο Μπακού του Αζερµπαϊζάν, πέρσι τον Ιούλιο (23-27), όπου έδωσε νέα παράσταση στα 50µ. ελεύθερο, πετυχαίνοντας διπλό παγκύπριο ρεκόρ παίδων και νέων, αρχικά στον ηµιτελικό (23.66) και εν συνεχεία στον τελικό (23.42), συντρίβοντας κυριολεκτικά την δική του προηγούµενη επίδοση (στην κατηγορία παίδων) τερµατίζοντας στην πολύ τιµητική 6η θέση. Ο προπονητής που συνόδεψε την οµάδα στο Μπακού, Μάρκος Καλοψιδιώτης δήλωσε για την εµφάνιση και την επιτυχία του Νικόλα: «Πρόκειται για ένα πολλά υποσχόµενο ταλέντο, που έχει πολλά να προσφέρει, κάτι που φαίνεται από τα µεγάλα ρεκόρ, για την ηλικία του, που έχει πετύχει».

Ο Νικόλας Αντωνίου δεν ήταν το µόνο αστέρι µας που έλαµψε µέσα από τις διεθνείς διοργανώσεις. Είχαµε και δύο πριµαντόνες, την Αφροδίτη Αγαθοκλέους και την Ιζαµπέλλα Ιωάννου που έστειλαν κι αυτές τα δικά τους µηνύµατα. Η Ιζαµπέλλα που διακρίθηκε και στους ΑΜΚΕ έχασε το χάλκινο µετάλλιο στα 200µ. πρόσθιο για 15 εκατοστά του δευτερολέπτου στους πολυεθνείς αγώνες που έγιναν στην Αυστρία. Η Ιζαµπέλλα έµεινε 4η µε επίδοση 2.37.66, εντούτοις το δείγµα από την αθλήτρια µας ήταν εξαιρετικό. Στους Βαλκανικούς Αγώνες Νέων, που έγιναν στην Καβάλα ξεχώρισε η Αφροδίτη Αγαθοκλέους, µε το αργυρό µετάλλιο που κατέκτησε στα 50µ. ύπτιο µε επίδοση 30.84.

Αυτές εν πολλοίς ήταν οι καλύτερες στιγµές των αθλητών µας στις διεθνείς διοργανώσεις. Βέβαια, η συµµετοχή ήταν σε πολύ περισσότερες, αφού δώσαµε το παρόν µας τόσο στο 18ο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα που έγινε στην Γκουαντζού, της Νότιας Κορέας, καθώς επίσης και στο 20ο Πρωτάθληµα Ευρώπης στη Γλασκώβη, καθώς επίσης και σε αρκετούς άλλους αγώνες, µε τους αθλητές µας όπως κάθε χρόνο να προσπαθούν για το καλύτερο. Άλλωστε µέσα από αυτές τις διοργανώσεις έρχονται οι εµπειρίες, η βελτίωση και η πρόοδος, κάτι που φάνηκε και απέδειξαν κυρίως τα νέα παιδιά που βγήκαν επί σκηνής και φιλοδοξούν να πρωταγωνιστήσουν στα επόµενα χρόνια.

2019 EU NATIONS MEN WATER POLO TOURNAMENT – Οι Νέοι έγραψαν Ιστορία

Παραπάνω από πετυχηµένη ήταν η παρουσία της εθνικής µας οµάδας νέων πόλο, στο  «2019 EU Nations Men Water Polo Tournament», στο Μπρνο της Τσεχίας. Η οµάδα µας σ’ αυτή την πρώτη της παρουσία στη διεθνή σκηνή, πέρα από την πρώτη νίκη στην ιστορία της, που πέτυχε στην πρεµιέρα του τουρνουά επί της Τσεχίας (9-7), µε το πέσιµο της αυλαίας σε αγώνα κατάταξης µε την Ιρλανδία πέτυχε τη δεύτερη της νίκη στο τουρνουά µε 10-5 και τερµάτισε στην 10η θέση σε σύνολο 14 οµάδων.

Δικαιολογηµένα ο προπονητής της εθνικής µας και τεχνικός σύµβουλος της Οµοσπονδίας, Γιάννης Φράγκος δεν έκρυψε τη χαρά και την ικανοποίηση του από την παρουσία της εθνικής µας οµάδας. «Ασφαλώς και η ικανοποίηση είναι µεγάλη, αφού τα παιδιά µετά από αυτές τις εµφανίσεις θ’ αρχίσουν να έχουν απαιτήσεις. Θα µείνω όµως στην προσπάθεια γιατί όταν σε ένα τουρνουά µε τέτοιο επίπεδο πετυχαίνεις δυο νίκες ενώ άλλα δύο παιγνίδια τα χάνεις στον πόντο (σηµ. συν. µε Αυστρία (10-9 και Αγγλία 8-7), ασφαλώς και σηµαίνουν πολλά. Γενικά ήταν ένα καλό τουρνουά για εµπειρίες και στο µέλλον θα ψάξουµε για το κάτι παραπάνω».

Στον πρώτο αγώνα, µε την Τσεχία, όπου ήρθε και η πρώτη νίκη για το εθνικό µας συγκρότηµα, παρότι η οµάδα µας έχανε στα πρώτα δύο οκτάλεπτα µε σκορ 6-3,  στην συνέχεια ανέτρεψε τα σε βάρος της δεδοµένα και έφτασε στην µεγάλη επιτυχία (7-9), η οποία είναι η πρώτη στην ιστορία της από την σύσταση των εθνικών οµάδων. Οι σκόρερ για την εθνική µας: Ιωάννης Καγιάς 4, Παναγιώτης Αυγουστή 3, Γιώργος Παπαγεωργίου και Χριστόφορος Παλλήκαρος.

Στον τελευταίο αγώνα κατάταξης η οµάδα µας µπήκε µπροστά στο σκορ από το πρώτο οκτάλεπτο, χωρίς να αφήσει περιθώρια στην αντίπαλο της (3-1, 2-2, 2-0, 3-2), φθάνοντας στο τελικό νταµπλ σκορ 10-5. Τα γκολ πέτυχαν οι Κωνσταντίνος Κάππος (2), Ιωάννης Κιαγιάς (2), Γιώργος Λοίζου, Γιώργος Παπαγεωργίου (4) και Παναγιώτης Αυγουστή. Η οµάδα µας στους αγώνες του οµίλου της αντιµετώπισε την Τσεχία (9-7), την Αυστρία (9-10), την Μολδαβία (3-22), την Αγγλία (7-8), την Δανία (8-15) και την Λιθουανία (8-12).

Την εθνική µας οµάδα στελέχωσαν οι Θεόφιλος Μηνά, Αλέξανδρος Τοουλιάς, Κωνσταντίνος Κάππος, Ιωάννης Κιαγιάς, Γιώργος Λοίζου, Μάριος Τόγκας, Χριστόφορος Παλλήκαρος, Γιώργος Παπαγεωργίου, Ανδρέας Μυλωνάς, Παύλος Σταµατάκης, Παναγιώτης Αυγουστή, Γιώργος Κυριάκου και Μάρκος Κονναρής. Μαζί µε τον οµοσπονδιακό µας προπονητή Γιάννη Φράγκο,  δίπλα στην εθνική µας ήταν ο πρώην έφορος πόλο της Οµοσπονδίας Φίλιππος Γεωργάκης και ο βοηθός προπονητής Γιάννης Ιωάννου.

Το πόλο «µεγάλωσε»

Το πόλο «µεγάλωσε», έκανε µάλιστα τα πρώτα του βήµατα εκτός συνόρων, σε σωµατειακό και εθνικό επίπεδο, µας χάρισε και τα πρώτα χαµόγελα! Στα εντός των τειχών δρώµενα, όλα βάφτηκαν κίτρινο και µπλε. Ο ΑΠΟΕΛ σάρωσε στο διάβα του πρωτάθληµα και κύπελλο κάνοντας το πρώτο νταµπλ της ιστορίας του στην υδατοσφαίριση. Οι γαλαζοκίτρινοι ήταν η καλύτερη οµάδα του πρωταθλήµατος και έφτασαν δίκαια στην κατάκτηση τόσο του πρωταθλήµατος, όσο και του κυπέλλου και άρχισαν να γράφουν ιστορία τίτλων και στην υδατοσφαίριση.

Γενικά ήταν µια χρονιά συνέχεια της προηγούµενης, µε το άθληµα να συνεχίζει τα βήµατα προόδου που πραγµατοποιεί τα τελευταία χρόνια, τόσο στο αγωνιστικό κοµµάτι, αλλά και σε θέµατα οργάνωσης και ανάπτυξης. Όλα τα πιο πάνω –όπως ήταν φυσικό- αποτυπώθηκαν στο αγωνιστικό κοµµάτι, γι αυτό και τα πρώτα χαµόγελα αισιοδοξίας, µέσα και από τα αποτελέσµατα (κυρίως) πέρα από τα σύνορα µας και σε ότι είχε να κάνει µε τις εθνικές οµάδες, αλλά και µε τον ΑΠΟΕΛ. Οι γαλαζοκιτρινοι έγιναν η πρώτη κυπριακή οµάδα που πήρε µέρος σε διεθνή διοργάνωση και συγκεκριµένα στο Euro cup, εκεί όπου αντιµετώπισαν τις Παρτίζαν, Μονµπελιέ και Ορτίγια. Ανεξάρτητα από τα αποτελέσµατα της οµάδας του Ανδρέα Κυθρεώτη (έµεινε χωρίς νίκη), αν µη τι άλλο έγινε το πρώτο βήµα οµάδας µας στη διεθνή σκηνή.

Τα πιο πλατιά χαµόγελα, σε ότι αφορά την παρουσία µας στις διεθνείς διοργανώσεις έχει να κάνει µε την εθνική νέων στο  «2019 EU Nations Men Water Polo Tournament», στο Μπρνο της Τσεχίας. Η οµάδα στην πρώτη της παρουσία στη διεθνή σκηνή, πέρα από την πρώτη νίκη στην ιστορία της, που πέτυχε στην πρεµιέρα του τουρνουά επί της Τσεχίας (9-7), µε το πέσιµο της αυλαίας σε αγώνα κατάταξης µε την Ιρλανδία πέτυχε και δεύτερη νίκη στο τουρνουά µε 10-5 και τερµάτισε στην 10η θέση σε σύνολο 14 οµάδων. Αποτελέσµατα που ήταν πέρα από κάθε προσδοκία και όπως ανέφερε στις δηλώσεις του ο Οµοσπονδιακός τεχνικός των εθνικών µας οµάδων, Γιάννης Φράγκος, «Ασφαλώς και η ικανοποίηση είναι µεγάλη, αφού τα παιδιά µετά από αυτές τις εµφανίσεις θ’ αρχίσουν να έχουν απαιτήσεις».

44ον ΠΑΓΚΥΠΡΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ – Μια ντουζίνα τίτλοι…

Από τη στιγµή που ο Ναυτικός Όµιλος Λεµεσού πήρε τα σκήπτρα από την Αµµόχωστο φαίνεται πως δεν είναι διατεθειµένος σε καµία περίπτωση ν’ αφήσει να του τα πάρουν πίσω. Οι πρωταθλητές διατήρησαν τα κεκτηµένα τους για τρίτη σερί χρονιά και όπως ήταν φυσικό το πανηγύρισαν µε τη ψυχή τους. Με την επιτυχία του αυτή ο Ν.Ο. Λεµεσού έκανε τους τίτλους του δώδεκα και πλέον πάει για 13άρι, αλλά προφανώς αθλητές και παράγοντες του οµίλου θα έχουν και κάτι ακόµα στο πίσω µέρος του µυαλού τους, όσο κι αν είναι ακόµα σχετικά νωρίς για τέτοιες φιλόδοξες σκέψεις. Θα κυνηγήσουν τις οκτώ σερί κατακτήσεις, που έχουν στο ενεργητικό τους από το 1976 (όταν καθιερώθηκαν οι Παγκύπριοι Διασωµατειακοί, όπως ονοµάζονταν τότε) µέχρι το 1983!

Σχετικά άνετη ήταν και η περσινή επικράτηση της Λεµεσού µε 452 βαθµούς έναντι 318.5 της Αµµοχώστου και 233.5 του Ναυτικού Οµίλου Λευκωσίας. Λίγο πολύ το ίδιο µε το 2018 το σκηνικό, σε ότι αφορά την τελική κατάταξη των οµίλων, µε τον Ναυτικό Όµιλο Κερύνειας να µένει στην 4η θέση (216β.). Οι πρωταθλητές επιβεβαίωσαν, λοιπόν για ακόµα µια φορά την κυριαρχία τους, τόσο σε ότι έχει να κάνει µε το επίπεδο, αλλά και µε τα πλασαρίσµατα και την πολύ καλή δουλειά που γίνεται. Η Αµµόχωστος το πάλεψε, ήταν πιο κοντά σε σχέση µε πέρσι στη βαθµολογία, ωστόσο περιορίστηκε και πάλι στη 2η θέση. Εκεί όπου τα πράγµατα ήταν κάπως διαφοροποιηµένα, είχαν να κάνουν µε τον Ναυτικό Όµιλο Πάφου, που αν και κατατάγηκε 5ος µε 184 βαθµούς εντούτοις ήταν ξεκάθαρη η άνοδος του σε συγκοµιδή βαθµών σε σχέση µε πέρσι που µάζεψε µόλις 127 βαθµούς. Το ίδιο ισχύει και για τον Ναυτικό Όµιλο Λάρνακας (144β), που συγκέντρωσε 25 βαθµούς περισσότερους σε σχέση µε το 2018 (119β.).

Ν.Ο. ΛΕΜΕΣΟΥ

Ικανοποιητικός και ο αριθµός των νέων παγκύπριων επιδόσεων που σηµειώθηκαν στους αγώνες φτάνοντας τις 22 εκ των οποίων οι δύο στην ανοικτή κατηγορία (ανδρών, γυναικών). Ο  Όµηρος Ζάγκας του Ναυτικού Οµίλου Λεµεσού στα 100µ. πρόσθιο ανδρών, πέτυχε ΝΠΕ µε 1.03.27. Την προηγούµενη επίδοση κατείχε ο ίδιος αθλητής µε 1.04.12, επίδοση που σηµείωσε στο αντίστοιχο περσινό πρωτάθληµα. Η Αλεξάνδρα Σιεκόλεβα του Ναυτικού Οµίλου Αµµοχώστου στα 200µ. µικτή ατοµική, κατέρριψε το ρεκόρ µε χρόνο 2.19.08 που αποτελεί ΝΠΕ στις κατηγορίες γυναικών και νεανίδων, βελτιώνοντας την επίδοση που κατείχε η ίδια από τον Μάρτιο του 2018 µε 2.20.01.

Κορυφαίοι της διοργάνωσης οι Φίλιππος Ιακωβίδης και Αλεξάνδρα Σιεκόλεβα, οι οποίοι κερδισαν τον τίτλο για πρώτη φορά.  Ο 22χρονος αθλητής του Ναυτικού Οµίλου Λευκωσίας συγκέντρωσε 759 βαθµούς FINA από το 50άρι του υπτίου µε επίδοση 26.36 και εξασφάλισε τον τίτλο του καλύτερου κολυµβητή της διοργάνωσης.  Η Αλεξάνδρα Σιεκόλεβα (19 χρόνων) του Ναυτικού Οµίλου Αµµοχώστου κέρδισε τον τίτλο της καλύτερης κολυµβήτριας, από την επίδοση της στα 100µ. πεταλούδα (1.00.52) που της έδωσε 770 βαθµούς. Γενικά ήταν µια διοργάνωση που έδωσε συνέχεια στα πολύ καλά δείγµατα γραφής των αθλητών, αλλά και των οµίλων, κάτι που δίνει δικαίωµα στην αισιοδοξία και την πολύ καλή προοπτική στο άθληµα.

Αναλυτικά οι 22 νέες παγκύπριες επιδόσεις είναι:

Ζάγκας Όµηρος (Λ/σού): 100µ. πρόσθιο 1.03.27 ΝΠΕ ανδρών

Σιεκόλεβα Αλεξάνδρα (Αµ/στου): 200µ. µικτή ατοµική 2.19.08 ΝΠΕ γυναικών και νεανίδων

Μούγης Σοφοκλής (Λεµεσού): 200µ. ύπτιο 2.08.38 ΝΠΕ νέων, 50µ. ύπτιο 26.92 ΝΠΕ νέων, 100µ. ύπτιο (4Χ100µ. µικτή) 57.74 ΝΠΕ νέων

Αντωνίου Νικόλας (Λεµεσού): 100µ. ελεύθερο (4Χ100µ. ελεύθερο) 52.02 ΝΠΕ παίδων, 50µ. ελεύθερο (προκρ.) 23.85 ΝΠΕ νέων και παίδων

Πανάρετος Παναγιώτης (Αµ/στου): 200µ. πρόσθιο 2.22.50 ΝΠΕ νέων

Τουλούµης Νικόλαος (Κερύνειας): 200µ. ελεύθερο 1.57.59 ΝΠΕ παίδων, 800µ. ελεύθερο 8.38.12 ΝΠΕ παίδων, 400µ. ελεύθερο (προκρ.) 4.10.08 ΝΠΕ παίδων

Νικολάου Αντώνιο (Πάφου): 200µ. ύπτιο 2.08.65 ΝΠΕ παίδων

Λιάτσου Μόνικα Ράφκα (Κερύνειας): 200µ. ύπτιο 2.23.62 ΝΠΕ κορασίδων

Νικολαΐδου Χριστιάνα (Λ/σού): 50µ. ύπτιο 30.82 ΝΠΕ κορασίδων

Αγιοµαµίτου Χριστίνα (Κερύνειας): 200µ. ελεύθερο 2.11.33 ΝΠΕ παγκορασίδων Α΄, 1500µ. ελεύθερο 18.17.14 ΝΠΕ παγκορασίδων Α΄

Μανώλη Αγάθη (Πάφου): 400µ. µικτή ατοµική 5.17.96 ΝΠΕ παγκορασίδων Α’, 200µ. πεταλούδα 2.25.63 ΝΠΕ παγκορασίδων Α’

Γεωργιάδη Μαγδαληνή (Αµ/στου): 100µ. πεταλούδα 1.05.58, 1.06.24 (προκρ.) ΝΠΕ παγκορασίδων Α΄

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΟΜΙΛΩΝ

  1. Ναυτικός Όμιλος Λεμεσού                 452
  2. Ναυτικός Όμιλος Αμμοχώστου         318,5
  3. Ναυτικός Όμιλος Λευκωσίας            233,5
  4. Ναυτικός Όμιλος Κερύνειας             216
  5. Ναυτικός Όμιλος Πάφου                   184
  6. Ναυτικός Όμιλος Λάρνακας             144
  7. ΑΠΟΕΛ                                                  50
  8. Ναυτικός Όμιλος Κωνσταντίας        29
  9. Ναυτικός Όμιλός Αγλαντζιάς           27
  10. Ναυτικός Όμιλος Λακατάμειας       24
  11. Ναυτικός Όμιλος Μέσα Γειτονιάς    0

Παφίτικοι ρυθµοί κι από δίπλα Μανώλη και Λοΐζου

Το αγώνισµα της ανοικτής θάλασσας συνέχισε και στην περσινή περίοδο να κερδίζει πόντους και να ανεβαίνει επίπεδο. Ένα άθληµα που στον τόπο µας µπορεί να µην είναι και τόσο δηµοφιλές, καθώς πρόκειται για αρκετά επίπονο άθληµα, που χρειάζεται φοβερή προπόνηση, µε τους ειδικούς να υποστηρίζουν πως ένας αθλητής της ανοικτής θάλασσας πρέπει να κάνει 20χλµ προπόνηση την ηµέρα! Ακόµα κι έτσι η χρονιά που πέρασε άφησε θετικό πρόσηµο για την ανοικτή θάλασσα.

Στο εξωτερικό το άθληµα βρίσκεται πολύ ψηλά σε ότι έχει να κάνει µε το ενδιαφέρον και τη δηµοτικότητα. Στην Κύπρο βρίσκεται σε σταθερή και καλή πορεία και χρόνο µε το χρόνο κερδίζει περισσότερο κόσµο που δοκιµάζει τις δυνάµεις του, µε την Οµοσπονδία να βοηθά και να στηρίζει (στο µέτρο των δυνατοτήτων της) και το άθληµα αυτό. Οι όµιλοι από την πλευρά τους, παρά τις δυσκολίες και τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουν το παλεύουν στο µέτρο των δυνατοτήτων τους.

Η περσινή χρονιά ήταν χωρίς αµφιβολία η χρονιά του Ναυτικού Οµίλου Πάφου, όχι µόνο γιατί κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή, αλλά και γιατί πολλοί αθλητές και αθλήτριες του βρέθηκαν στις πρώτες θέσεις των βραβεύσεων. Μ’ αυτόν τον τρόπο η Πάφος συνέχισε την πολύ καλή παράδοση που έχει στο άθληµα και µετά από ένα µικρό διάλειµµα το 2018 επέστρεψε και πάλι στην κορυφή της ανοικτής θάλασσας κερδίζοντας τον τίτλο της πρωταθλήτριας. Δίκαια πέρα για πέρα η κατάκτηση του τίτλου από την Πάφο, αφού η επικράτηση του ήταν άνετη και δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα από κάποιον άλλο όµιλο. Στη δεύτερη θέση βρέθηκε ο πρωταθλητής του 2018, ο Ναυτικός Όµιλος Λάρνακας και στην τρίτη ο Ναυτικός Όµιλος Κωνσταντίας, που πραγµατοποίησε πολύ καλή εµφάνιση και δίκαια βρέθηκε στο τρίτο σκαλοπάτι του βάθρου.

Στην ανδρική κατηγορία ήταν η χρονιά του Χρήστου Μανώλη του Ναυτικού Οµίλου Πάφου. Στα 18 του χρόνια έκανε τη δική του υπέρβαση και αναδείχθηκε σε κορυφαίο αθλητή στην ανοικτή θάλασσα, κατακτώντας τον τίτλο µε το σπαθί του. Οι αρκετά καλές επιδόσεις του στην πισίνα (1500µ.), σε συνδυασµό µε το ταλέντο του τον έφεραν στην κορυφή της σχετικής κατάταξης. Ο Χρήστος Μανώλη είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει ο Ναυτικός Όµιλος Πάφου αυτή τη στιγµή και αποτελεί µια από τις µεγάλες (αν όχι τη µεγαλύτερη) ελπίδες του οµίλου στην ανοικτή θάλασσα, αλλά και στην πισίνα, αφού και εκεί στις µεγάλες αποστάσεις έχει να επιδείξει αρκετά καλές επιδόσεις.

Μεγάλη ήταν φυσικά η συνεισφορά του για να κατακτήσει η Πάφος το πρωτάθληµα στην ανοικτή θάλασσα και αν συνεχίσει µε τους ίδιους ρυθµούς και στη φετινή σεζόν µπορεί να τα πάει ακόµα καλύτερα. Τις δυνατότητες και το ταλέντο –στις µεγάλες αποστάσεις – πάντως τις έχει στον υπερθετικό βαθµό και από τον ίδιο εξαρτάται µέχρι που θα φτάσει. Όπως είπαµε και στην εισαγωγή µας, το 2019 ήταν η χρονιά της Πάφου, αφού στη δεύτερη και τρίτη θέση βρέθηκαν αθλητές του Ναυτικού Οµίλου Πάφου. Ο Αντώνης Πατσαλίδης ήταν δεύτερος και ο Αντόνιο Νικολάου (ένα πολύ µεγάλο ταλέντο στην κολύµβηση) στην τρίτη. Φαίνεται λοιπόν ξεκάθαρα πως η Πάφος έφτασε στην κατάκτηση του πρωταθλήµατος, αλλά και το πόσο ισχυρή ήταν η οµάδα του στην περσινή περίοδο.

Στη γυναικεία κατηγορία η Άννα Λοΐζου, όπως όλα δείχνουν πάει να χτίσει το δικό της µύθο και αυτοκρατορία στην ανοικτή θάλασσα. Η αθλήτρια του Ναυτικού Οµίλου Λάρνακας αναδείχθηκε για δεύτερη συνεχόµενη χρονιά καλύτερη αθλήτρια, αποδεικνύοντας πως πρόκειται για το µεγαλύτερο ταλέντο που διαθέτει η Κύπρος αυτή τη στιγµή στην ανοικτή θάλασσα. Στα 16 της χρόνια σάρωσε ότι βρήκε µπροστά της και η µέρα που θα κάνει το επόµενο βήµα σε διεθνή διοργάνωση δεν είναι µακριά. Από τη στιγµή που διαθέτει το ταλέντο και µε το παραπάνω, δουλεύει πολύ και συνεχώς βάζει στόχους δεν µπορεί παρά να δικαιωθεί και να καταφέρει να φτάσει ακόµα πιο ψηλά.

Για την ιστορία να πούµε πως η Λοΐζου ήταν η αθλήτρια που κατάφερε και έσπασε το µονοπώλιο του Ναυτικού Οµίλου Πάφου στις βραβεύσεις και τις επιτυχίες, αφού στις άλλες δύο θέσεις της κατάταξης βρέθηκαν αθλήτριες του ΝΟΠ.  Αγάθη Μανώλη και Maria Erokhina , συµπλήρωσαν το πόντιουµ και παράλληλα ανέβασαν την Πάφο ακόµα πιο ψηλά. Την ίδια στιγµή ωστόσο ανέβασαν πολύ ψηλά τον πήχη, τόσο σε ατοµικό, όσο και σε οµαδικό επίπεδο, σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις που ακολουθούν στη φετινή σεζόν, αφού ο ανταγωνισµός όπως φαίνεται και µέσα από τα αποτελέσµατα χρόνο µε τον χρόνο ανεβαίνει. Κι αυτό µόνο καλό µπορεί να κάνει τόσο στο άθληµα της ανοικτής θάλασσας, αλλά και στους αθλητές και στους οµίλους.

«Με µια δόση τρέλας»…

Είναι ο πολίστας µε τους περισσότερους τίτλους, 29 στον αριθµό (15 πρωταθλήµατα και 14 κύπελλα) και στα 34 του χρόνια δεν σταµατά να βάζει στόχους. Αυτός είναι ο Ανέστης Βασιλείου, της οµάδας του ΑΠΟΕΛ, ο κορυφαίος πολίστας για το 2019 και όπως ο ίδιος µας είπε, «Αυτή είναι η µεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας µου, αφού γνωρίζω το πόσο δύσκολο είναι να αναδειχτεί ένας τερµατοφύλακας του πόλο σε κορυφαίο πολίστα της σεζόν».

Όπως όλοι έτσι και ο Ανέστης είχε την πρώτη του επαφή, στα οκτώ του χρόνια µε το κολύµπι, στον Ναυτικό Όµιλο Λευκωσίας. Στα 14 του αποφασίζει να «µετακοµίσει» στην υδατοσφαίριση, εκεί όπου αγωνιζόταν και ο αδελφός του. Με τον Ναυτικό Όµιλο Λευκωσίας πανηγύρισε 14 πρωταθλήµατα και 12 κύπελλα και στα 28 του παίρνει την µεγάλη απόφαση και µεταπηδά στον ΑΠΟΕΛ. Με τους γαλαζοκίτρινους πανηγύρισε την κατάκτηση του κυπέλου το 2018 και πέρσι έκανε το νταµπλ, προσθέτοντας άλλες δυο χάντρες στο πλούσιο βιογραφικό του. Μάλιστα, όπως ο ίδιος λέει, «µόνο ο Χατζηθεοδώρου έχει περισσότερους τίτλους από µένα»!

Πάνω στην κουβέντα τον ρωτήσαµε πως προέκυψε να αγωνίζεται ως τερµατοφύλακας: «Λόγω εκρηκτικότητας ως πρόσθιος και µια δόση τρέλας, αφού πρέπει να έχεις  και µια δόση τρέλας να κάθεσαι κάτω από τα γκολπόστ και να τρως ώρες – ώρες την µπάλα µες τα µούτρα! Εντάξει, για να πω και την αλήθεια, η συγκεκριµένη θέση σε επιλέγει και δεν την επιλέγεις». Και είναι γι αυτόν τον λόγο που θεωρεί την βράβευση του ως ανταµοιβή για τους κόπους και τις θυσίες που έκανε όλα αυτά τα χρόνια, για να προσθέσει, «µε τιµά ιδιαίτερα». Μιλώντας µας για τα επόµενα του βήµατα και στόχους, µας είπε: «Θα παραµείνω και θα συνεχίσω στον ΑΠΟΕΛ για όσο µε χρειάζεται, µέχρι να βρεθεί κάποιο νέο παιδί που θα µε αντικαταστήσει». Βλέπετε, οι στόχοι και οι επιδιώξεις δεν τελειώνουν ούτε στους 29 τίτλους και ο Ανέστης φαίνεται να το απολαµβάνει και συνεχίζει.

Μέσα από αυτήν την διαδροµή και τα είκοσι χρόνια στην υδατοσφαίριση, ο Ανέστης δεν ξεχνά τους ανθρώπους που τον βοήθησαν και τον ανέδειξαν στο χώρο της υδατοσφαίρισης. «Πραγµατικά, νιώθω πως οφείλω ένα µεγάλο ευχαριστώ στον πρώτο µου προπονητή, στην υδατοσφαίριση, στον Ναυτικό Όµιλο Λευκωσίας τον Τζορτζ Ναρούζ και τον Σωκράτη Παρπαρίνο. Είναι δύο άνθρωποι που µε βοήθησαν πολύ στα πρώτα µου βήµατα και στην µετέπειτα ανέλιξη µου και τους ευχαριστώ πολύ». Από την κουβέντα µας δεν µπορούσε ασφαλώς να απουσιάσει η περσινή επιτυχία µε την κατάκτηση του νταµπλ από τον ΑΠΟΕΛ και πως κατακτήθηκε αυτό: «Ήταν µια πετυχηµένη από κάθε άποψη σεζόν. Όλοι στην οµάδα έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό και στο τέλος είδαµε τους κόπους µας να ανταµείβονται. Όλα αυτά βέβαια απαιτούσαν πολλή και σκληρή δουλειά. Κάπως έτσι ήρθε η κατάκτηση του νταµπλ, το οποίο όπως ήταν φυσικό το γλεντήσαµε µε τη ψυχή µας».

Κλείνοντας την κουβέντα µας µε τον Ανέστη Βασιλείου, δεν ξέχασε να ευχαριστήσει τον επικεφαλής των αθληµάτων του υγρού στίβου στον ΑΠΟΕΛ, Γιώργο Ζαννέτο, τον προπονητή του στους γαλαζοκίτρινους, Ανδρέα Κυθρεώτη, αλλά και ολόκληρη την οµάδα πόλο του ΑΠΟΕΛ: «Ο πρώτος ήταν ο άνθρωπος που µου έδωσε την ευκαιρία να φορέσω το γαλαζοκίτρινο σκουφάκι, ο Ανδρέας Κυθρεώτης µε εµπιστεύτηκε και µαζί µε όλη την οµάδα φτάσαµε στη µεγάλη επιτυχία».

ΙΖΑΜΠΕΛΛΑ ΙΩΑΝΝΟΥ – Η δίψα για διάκριση, για τη νίκη, για την επιτυχία

Όπως συµβαίνει στις πλείστες περιπτώσεις, έτσι και µε την Ιζαµπέλλα η ιστορία ή καλύτερα η σχέση της µε το κολύµπι δεν θα µπορούσε να είναι διαφορετική. «Η µητέρα µου ήθελε να µάθουµε κολύµπι, για να µπορούµε να κολυµπούµε στη θάλασσα και να µην κινδυνεύσουµε. Δίπλα από το σπίτι µας υπήρχε κολυµβητήριο και έτσι γράφτηκα και πήγαινα για εκµάθηση βασικά». Κάπως έτσι άρχισε η σχέση της 16χρονης πρωταθλήτριας µας µε το κολύµπι, η οποία κάµποσα χρόνια αργότερα, το 2019 συγκεκριµένα θα αναδεικνυόταν σε καλύτερη κολυµβήτρια από την Οµοσπονδία!

Η αθλήτρια του Ναυτικού Οµίλου Αµµοχώστου ήταν η πολύ ευχάριστη έκπληξη της περσινής χρονιάς, καθώς στην πρώτη της συµµετοχή στους ΑΜΚΕ κατέκτησε το χρυσό µετάλλιο στα 200µ. πρόσθιο σκορπώντας χαµόγελα στην αποστολή, αλλά και στην οµάδα κολύµβησης που στο πρόσωπο της η κυπριακή κολύµβηση ανακάλυψε άλλο ένα µεγάλο ταλέντο. Όπως η ίδια µας είπε, µε το που µπήκε σε αγωνιστική οµάδα, υπό τις οδηγίες του Γιώργου Ζάγκυλου, «πέρα από το ότι µου άρεσε το κολύµπι σαν άθληµα, στους αγώνες µου άρεσε ο ανταγωνισµός, ήθελα να κερδίζω, γι αυτό συνέχισα προσπαθώντας να βελτιώνοµαι διαρκώς». Πράγµα φυσικά που έγινε, καταρρίπτοντας το ένα ρεκόρ µετά το άλλο στο πρόσθιο. Που και γι αυτό υπήρχε λόγος και εξήγηση και µας το είπε η ίδια.

«Έβλεπα και διάβαζα τις ανακοινώσεις της Οµοσπονδίας για τις επιτυχίες και τα ρεκόρ των άλλων παιδιών και ήθελα να κάνω τα ίδια µε αυτούς. Μπορώ να πω ότι τους θαύµαζα και τους είχα ως πρότυπο µου. Γι αυτό προσπαθούσα καθηµερινά και µέσα από τις προπονήσεις να βελτιώνοµαι και να ξεπερνώ τον εαυτό µου». Οι πρώτες επιτυχίες, µέσα από τους αγώνες εσωτερικού (πότε ως καλύτερης κολυµβήτριας κάποιας διοργάνωσης, πότε µε κάποιο ρεκόρ) δεν άργησαν να έρθουν για την Ιζαµπέλλα και όπως ήταν φυσικό και αναµενόµενο ήρθαν και οι πρώτες αποστολές µε τις εθνικές οµάδες στις διεθνείς διοργανώσεις.  Με την κατάκτηση του χρυσού µεταλλίου, στους ΑΜΚΕ, στο Μαυροβούνιο, «η χαρά µου ήταν πολύ µεγάλη, αφού είδα να ανταµείβονται οι κόποι, η δουλειά και η προσπάθεια που έκανα στις προπονήσεις».

Με την ανάδειξη της ως κορυφαία αθλήτρια για το 2019, αλλά και µετά τις επιτυχίες της σε Κύπρο και εξωτερικό, δε σηµαίνει ότι οι στόχοι και οι επιδιώξεις της Ιζαµπέλλας σταµατούν. Το αντίθετο, όπως µας είπε: «Στόχος µου προς το παρόν είναι οι Βαλκανικοί Αγώνες Νέων, οι πολυεθνείς και ελπίζω πως θα καταφέρω να εξασφαλίσω συµµετοχή και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα νέων».  Αυτοί είναι οι άµεσοι στόχοι της Ιζαµπέλλας, που εκτός από εξαιρετική κολυµβήτρια, είναι και µια άριστη µαθήτρια στο σχολείο που καταφέρνει να συνδυάζει το τερπνόν µετά του ωφελίµου. «Με λίγη προσπάθεια και λίγες θυσίες γίνεται», µας είπε. Όπως όµως όλοι οι αθλητές, τα όνειρα της Ιζαµπέλλας δεν περιορίζονται στο στενό πλαίσιο του σήµερα και του αύριο, αλλά κοιτάζει και πιο µακριά: «Το όνειρο, όπως και όνειρο κάθε αθλητή πιστεύω, είναι να καταφέρω να συµµετάσχω σε µιαν Ολυµπιάδα. Ελπίζω πως αυτό θα το καταφέρω το 2024 και θα εκπροσωπήσω την Κύπρο στους Ολυµπιακούς Αγώνες του 2024».

Μέσα από τα λεγόµενα της νεαρής πρωταθλήτριας φαίνεται ξεκάθαρα η αποφασιστικότητα και η θέληση, αλλά και η ανταγωνιστικότητα για την οποία µας µίλησε και ο προπονητής ο Γιώργος Ζάγκυλος, τον οποίο φυσικά και δεν τον ξέχασε. Πριν κλείσουµε την κουβέντα µας, η 16χρονη αθλήτρια µας είπε: «Ένα µεγάλο ευχαριστώ, τόσο για τη βοήθεια που µου έχει προσφέρει, όσο και για τα όσα έχω πετύχει οφείλω στον προπονητή µου τον Γιώργο Ζάγκυλο, ο οποίος ήταν συνεχώς δίπλα µου, µε παρότρυνε και µε έσπρωχνε για να φτάσω στον επόµενο µου στόχο».

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΓΚΥΛΟΣ

«Είναι δουλευταρού, τελειοµανής, έξυπνη και της αρέσει να παλεύει»

Ο Γιώργος Ζάγκυλος είναι ο άνθρωπος που έχει την Ιζαµπέλλα µαζί του από τα εννιά της χρόνια και την προπονεί. Ο άνθρωπος που γνωρίζει πολύ καλά τι µπορεί να καταφέρει και µέχρι που µπορεί να φτάσει η 16χρονη αθλήτρια. Άλλωστε από τα χέρια του πέρασαν πολλοί αθλητές κορυφής, µε πρώτη και καλύτερη την Μαρία Παπαδοπούλου. Το αρχικό σχόλιο του προπονητή του Ναυτικού Οµίλου Αµµοχώστου, για την Ιζαµπέλλα ήταν: «Είναι δουλευταρού, τελειοµανής, έξυπνη και της αρέσει να παλεύει και να κυνηγά και να πετυχαίνει τους στόχους της».

Στη συνέχεια µας είπε, για την Ιζαµπέλλα: «Το πλεονέκτηµα της είναι ότι κολυµπά όλα τα στιλ, ξεχωρίζει βέβαια στο πρόσθιο, αλλά είναι αρκετά καλή και στα άλλα αγωνίσµατα». Για το πώς κατάφερε να ξεχωρίσει και να φτάσει στην ανάδειξη της σε κορυφαία αθλήτρια για το 2019, ήταν κάθετος: «Σου είπα δουλεύει πολύ, ακούει, είναι πειθαρχηµένη, γι αυτό πιστεύω πως µπορεί να φτάσει ψηλά. Βέβαια, εξαρτάται και από την ίδια, αλλά θεωρώ πως έχει όλο το πακέτο για να συνεχίσει να φέρνει επιτυχίες. Θεωρώ πως στο πρόσθιο θα βελτιώσει ακόµα περισσότερο τους χρόνους της και πιστεύω πως έχει ακόµα πολλά να δώσει στην κολύµβηση. Μην ξεχνάµε πως δεν είναι ακόµα 16 χρονών».

ΟΜΗΡΟΣ ΖΑΓΚΑΣ – Ποτέ µην λες ποτέ

Στα 27 του χρόνια είχε τη χαρά και την ευκαιρία να αναδειχθεί ως κορυφαίος κολυµβητής για το 2019. Στα 27 του χρόνια –όπως ο ίδιος µας είπε- ξαναβρήκε τον εαυτό του και τις προκλήσεις µέσα από το κολύµπι κι αυτό χάρις στον προπονητή του, τον Σταύρο Μιχαηλίδη, που του έδωσε το κίνητρο και τον λόγο για να βγάλει από µέσα του, τον άλλο του εαυτό. Όλα αυτά δεν αφορούν κανέναν άλλον παρά τον Όµηρο Ζάγκα, ο οποίος αναδείχθηκε από την Οµοσπονδία ως ο κορυφαίος κολυµβητής για το 2019.

Η αλήθεια είναι πως όταν του το ανακοινώσαµε τον πιάσαµε εξ απροόπτου, αφού µας είπε: «Ναι, αλήθεια, χαίροµαι. Τώρα το µαθαίνω», µετά όµως από την αρχική του έκπληξη και στην ερώτηση µας αν το περίµενε η απάντηση του ήρθε µάλλον φυσιολογικά: «Να σας πω, βάσει επιτυχιών δεν µπορώ να πω ότι δεν το περίµενα. Ναι, το περίµενα, αλλά δεν ήµουν και 100% σίγουρος». Η αλήθεια είναι πως ο Όµηρος τη χρονιά που πέρασε, «έγραψε» αρκετές επιτυχίες στο ενεργητικό του και η ανάδειξη του σε κορυφαίο αθλητή ήταν (όπως και ο ίδιος παραδέκτηκε) µάλλον αναµενόµενη.

Αρχής γενοµένης από τους ΑΜΚΕ, µε το χρυσό µετάλλιο που κατέκτησε στα 50µ. ελεύθερο (23.14) και το αργυρό στα 50µ. πρόσθιο (28.86), έστω κι αν του «γλύστρισε» το χάλκινο στο 100άρι του ελεύθερου όπου ήταν 4ος. Κοντά σ’ αυτό προσθέστε και τη συµµετοχή του στο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα στην Γκουαντζού της Νότιας Κορέας και την παρουσία του στο Πρωτάθληµα Ευρώπης 25µ.στη Γλασκώβη.

Η επιτυχία για τον 27χρονο αθλητή µπορεί να άργησε κάπως να έρθει, αλλά αυτό που για τον ίδιο είχε σηµασία είναι πως, «ανταµείφθηκαν οι κόποι µου και η δουλειά µου». Κι αυτό γιατί στην καριέρα του Όµηρου δεν ήταν όλα τέλεια, όπως και κανενός αθλητή, που θέλει και παλεύει να φτάσει στην κορυφή δεν είναι εύκολα. «Κάποια στιγµή απογοητεύτηκα, σταµάτησα τις προπονήσεις, βγήκα από το νερό, ενώ στην καριέρα µου είχα και αρκετά σκαµπανεβάσµατα». Από την µέρα όµως που τον «παρέλαβε» ο µετρ του είδους, Σταύρος Μιχαηλίδης όλα άλλαξαν. Ο Όµηρος ξαναβρήκε τον εαυτό του και το κέφι του για το κολύµπι, για να κυνηγήσει τους στόχους και τις φιλοδοξίες του. Μέσα λοιπόν από την επιστροφή στο στοιχείο του ήρθε και η ανάδειξη του ως καλύτερος αθλητής για το 2019.

Η επόµενη µας ερώτηση ήταν µάλλον περιττή, η οποία αφορούσε τον επόµενο του µεγάλο στόχο. «Οι Ολυµπιακοί Αγώνες στο Τόκιο» ήταν µε µιας η απάντηση του. Ο στόχος άλλωστε που έχει ο κάθε αθλητής, που αποτελεί και όνειρο ζωής. Στόχος που δεν είναι εύκολος, «είναι όµως εφικτός» όπως µας είπε ο Όµηρος και ο 27χρονος αθλητής έχει πλέον κάνει «focus» στο να εξασφαλίσει το όριο για τη συµµετοχή στην κορυφαία αθλητική συνάντηση του πλανήτη. Όπως µας είπε, «το κουβέντιασα µε τον προπονητή µου και είδαµε ότι µε µπόλικη δουλειά µπορώ να τα καταφέρω». Μέχρι το µεγάλο ραντεβού ο πρωταθλητής µας έχει αρκετό χρόνο µπροστά του για να κυνηγήσει την πρόκριση του και να δηλώσει παρών στο τεράστιο αυτό γεγονός».

Μπορεί λοιπόν η αναγνώριση και οι µεγάλες επιτυχίες να άργησαν να έρθουν στην καριέρα του Όµηρου, «έφταιγα και γω γι αυτό» όπως µας είπε, αλλά στα 27 του βλέπει πως οι κόποι, οι θυσίες και η πολλή δουλειά που έβαλε βγήκαν… στον αφρό. Από εδώ και πέρα από τον ίδιο εξαρτάται αν θα τα καταφέρει να κάνει τα επόµενα βήµατα σε µια ακόµα µεγαλύτερη επιτυχία στην καριέρα του.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ

«It’s a come back story»

Τι λέει όµως ο προπονητής που έδωσε στον Όµηρο Ζάγκα ξανά το κίνητρο και τη διάθεση για το κολύµπι. «Όταν µε προσέγγισε πριν τρία, τριάµισι χρόνια ο Όµηρος είχα διαπιστώσει ότι είχε χάσει το ενδιαφέρον του για το κολύµπι, ενώ γνώριζε και πίστευε πως είχε πολλά να δώσει ακόµα. Απογοητεύτηκε από πολλά γεγονότα που είχαν προηγηθεί, ενώ να πω κι αυτό, πως ο Όµηρος είναι και λίγο παρεξηγηµένος ως χαρακτήρας, ως άνθρωπος. Όταν τον έπιασα και του µίλησα, του µίλησα στα ίσα. Του είπα, «έχεις το ταλέντο, έχεις την σωµατοδοµή για να τα καταφέρεις, αλλά αν δεν δουλέψεις δεν πας πουθενά.

Την πρώτη χρονιά µαζί µου, τα πράγµατα ήταν κάπως δύσκολα, ενώ στη δεύτερη χρονιά όταν πήρε µετεγγραφή στον Ναυτικό Όµιλο Λεµεσού, έδειξε ότι µπορούσε να τα καταφέρει. Δεν κάναµε τίποτα µαγικό, εγώ απλά του τόνωσα την αυτοπεποίθηση, την ψυχολογία, αλλάξαµε και λίγο την τεχνική και την προσέγγιση στο άθληµα και όλα τ’ άλλα ήρθαν µόνα τους, µε αποκορύφωµα την περσινή σεζόν» Όταν ρωτήσαµε τον Σταύρο για τον µεγάλο στόχο, τη συµµετοχή στους Ολυµπιακούς Αγώνες του Τόκιο µας απάντησε: «Αν και είναι µεγάλος στόχος µπορεί. Έχει τα προσόντα. Στους πρόσφατους παγκύπριους ατοµικούς ανέτοιµος, αξύριστος, έκανε 23.57, µια αρκετά ενθαρρυντική επίδοση. Καθίσαµε και µιλήσαµε, του είπα να µην αγχώνεται, να χαλαρώσει και µπορεί να τα καταφέρει. Χρειάζεται προσπάθεια, αλλά θέλω να πιστεύω πως θα κερδίσει ένα εισιτήριο για το Τόκιο».